سرمایه گذاری جایگزین چیست؟

سرمایه‌ گذاری جایگزین در بخش مشاور املاک

ارزش جایگزینی در بازار بورس

یکی از اصطلاحات پرکاربرد در حوزه مالی و حسابداری ارزش جایگزینی (Replacement value) است. ارزش جایگزینی یکی دیگر از روش‌های ارزیابی و یافتن ارزش ذاتی یک سهم است.

به طور کلی ارزش جایگزینی هر سهم از ارزش یک ورقه بهادار مشخص می‌شود. با این فرض که در زمان محاسبه ارزش سهم، قصد ایجاد شرکت را داشته باشید. به عبارت دیگر برای سنجش ارزش جایگزینی باید تمامی هزینه‌هایی را که برای راه‌اندازی شرکت با شرایط کنونی دارید محاسبه و مقدار کل به دست آمده را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کنید.

اگر بخواهیم به شکل ساده‌تر و قابل فهم‌تری ارزش جایگزینی را تعریف کنیم، باید بگوییم که به تمامی هزینه‌ها و مخارجی که باید برای خرید یک کالای کاملاً مشابه یا ساخت آن با دارایی‌های فعلی صرف کنیم، ارزش جایگزینی گفته می‌شود.

در ادامه این مقاله از سایت کارگزاری بیدار به مفهوم ارزش جایگزینی با جزئیات بیشتر می‌پردازیم.

آیا ارزش‌گذاری سهام فقط از طریق ارزش جایگزینی انجام می‌شود؟

یکی از روش‌های رایج در ارزش‌گذاری سهام یک شرکت استفاده از ارزش جایگزینی است. فکر کنید که می‌خواهید یک شرکت جدید را راه‌اندازی کنید. در واقع قصد راه‌اندازی یک شرکت با قابلیت رقابت با شرکت‌های دیگر در زمینه فعالیت‌تان را دارید. شرکت شما باید حداقل دستگاه‌ها و امکاناتی که در شرکت رقیب وجود دارد را داشته باشد. پس نیاز دارید که دارایی‌های شرکت رقیب در زمان حال را محاسبه کنید. هزینه‌های یافتن بازار مناسب، هزینه‌های تولید، هزینه‌های دستمزد و حقوق، هزینه‌های آب و برق و سایر هزینه‌ها همه و همه را محاسبه کنید تا بتوانید هزینه لازم برای راه‌اندازی شرکت مشابه رقیب را به دست‌آورید.

بعد از اینکه هزینه‌ها را تخمین زدید و دارایی‌های شرکت رقیب را ارزش‌گذاری کردید باید این هزینه را بر تعداد سهام تقسیم کنید و ارزش جایگزینی هر سهم را بدست‌آورید. به طور کلی اینطور می‌توان گفت که ارزش جایگزینی به ارزش اوراق بهادار یک شرکت گفته می‌شود. با این فرض که قصد راه‌اندازی شرکت جدید را در تاریخ محاسبه ارزش داشته باشید. البته ارزش هر سهم را می‌توانید از سایر روش‌های ارزش‌گذاری محاسبه کنید.

ارزش جایگزینی تا چه حد قابل اعتماد است؟

با توجه به پیشرفت تکنولوژی و همچنین خلاقیت‌های جدید در مسیر تولید محصولات، ممکن است وسایلی به بازار عرضه شود که با هزینه‌ای کمتر منجر به تولید یک کالا شود. این امر خصوصاً در مشاغلی که بر پایه فناوری است زیاد دیده می‌شود. چرا که فناوری موجود به سرعت در حال تغییر و رشد است و ممکن است همین مسأله باعث شود ارزش دارایی‌ها با ارزش بازاری یا واقعی آن دارایی‌ها تفاوت چشمگیری داشته باشد.

روش ارزش جایگزینی مانند روش ارزش دفتری، ارزش هر دارایی را فارغ از ظرفیت تولید یا عملیات کل تجارت در نظر می‌گیرد.

بعد از آن ارزش دارایی‌های جدا از شرکت هم به آن اضافه می‌شود تا یک ارزیابی کلی بدست آید. در واقع با مثالی ساده‌تر می‌توانیم این موضوع را بیان کنیم. فرض کنید که یک صندلی داریم که در حال حاضر می‌خواهیم یک صندلی دیگر مشابه با این صندلی بسازیم.

چقدر باید هزینه کنیم؟ اگر بخواهیم آن صندلی را با بخریم چقدر باید بپردازیم؟ به مبلغی که برای جایگزینی صندلی ( خرید یا ساخت صندلی) پرداخته می‌شود، ارزش جایگزینی گویند.

شاید تخمین زدن ارزش یک صندلی کار آسانی باشد، اما هنگامی که بحث در مورد مخارج و هزینه‌های راه‌اندازی شرکت‌های بزرگ می‌شود اوضاع به طور کامل فرق می‌کند.

در واقع چنین اطلاعاتی به خصوص برای محاسبه ارزش جایگزینی یک شرکت کار راحتی نیست و به آسانی به دست نمی‌آید.

البته لازم نیست که در تمامی شرایط تنها از روش ارزش جایگزینی استفاده کنید. هنگام بررسی یک شرکت علاوه بر ارزش جایگزینی آن باید به شرایط دیگر مانند وضعیت صورت‌های مالی شرکت، میزان بدهی‌ها، سودآوری آن و. نیز توجه کنید.

در شرایط تورم و ناپایداری اقتصاد استفاده از این روش اطلاعات کامل و درستی در اختیار افراد قرار نمی‌دهد. البته با استفاده از ارزش جایگزینی ارزش موجود در صورت‌های مالی به ارزش واقعی آن نزدیکتر می‌شود. بنابراین استفاده از دیگر روش‌ها نیز برای ارزش‌گذاری شرکت قابل توجیه است.

چه زمانی می‌شود از ارزش جایگزینی استفاده کرد؟

شرکت‌ها هنگامی که می‌خواهند دارایی‌های خود را به فروش برسانند، می‌توانند برای شناسایی سود غیر عملیاتی خود از روش ارزش جایگزینی استفاده کنند. بدین ترتیب برای محاسبه ارزش جایگزینی شرکت‌ها باید تمام دارایی‌های خود از جمله زمین، ساختمان، شرکت، دستگاه‌ها و تجهیزات خود را به قیمت روز در نظر بگیرند. همچنین بعضی از دارایی‌های فعلی مانند ذخایر مالیاتی، مطالبات و. نیز ارزیابی و در ترازنامه جایگزین می‌شوند. بعد از اینکه بدهی‌ها از مبلغ کل کسر شد، مقدار حقوق صاحبان سهم جدید به دست می‌آید.

آیا تحلیلگران مالی از ارزش جایگزینی استفاده می‌کنند؟

تحلیلگران مالی نیز از روش ارزش جایگزینی در تحلیل شرکت‌ها استفاده می‌کنند. زیرا ارزش دفتری دارایی‌ها در صورت وضعیت‌ها معمولاً از درجه اعتماد بالایی برخوردار نیست. به عنوان مثال برای محاسبه ارزش جایگزینی یک شرکت که ده سال از زمان شروع به فعالیتش می‌گذرد، باید تمامی دارایی‌های شرکت را بر اساس نرخ امروز در نظر بگیریم. ارزش جایگزینی باید به ارزش بازار دارایی کاملاً نزدیک باشد. بنابراین تمامی تحلیلگران مالی باید به ارزش جایگزینی سهام شرکت توجه کنند و در کنار استفاده از روش‌های دیگر و ارزیابی سایر عوامل ارزش جایگزینی سهم را در تحلیل‌های خود به کار ببرند.

چرا محاسبه ارزش جایگزینی برای راه‌اندازی شرکت جدید مفید است؟

ارزش جایگزینی برای افرادی که تمایل به تأسیس شرکت جدید دارند، بسیار مفید است. این افراد می‌توانند با محاسبه دارایی‌های فعلی یک شرکتی که قصد دارند مشابه آن را راه‌اندازی کنند، به میزان تخمینی هزینه‌هایی که باید انجام دهند، دسترسی پیدا کنند. در واقع می‌توانند ارزیابی کنند که تأسیس شرکت جدید به صرفه هست یا خیر؟ همچنین آن‌ها متوجه می‌شوند که در حال حاضر می‌توانند با شرکت‌های رقیب رقابت کنند و یا توان رقابتی کافی برای ابراز وجود در بازار فعلی را ندارند.

نحوه محاسبه ارزش جایگزینی

همانطور که در موضوعات قبلی توضیح دادیم برای محاسبه ارزش جایگزینی باید کل دارایی‌های فعلی شرکت را مانند تجهیزات ساختمان زمین را به نرخ روز ارزیابی کنیم. سپس میزان این دارایی و بدهی‌های شرکت را از میزان این دارایی‌ها کم کنیم. برای محاسبه ارزش جایگزینی به ازای هر سهم از فرمول زیر نیز می‌توانیم استفاده کنیم:

ارزش جایگزینی هر سهم مساوی است با ارزش جایگزینی دارایی‌ها منهای بدهی‌ها تقسیم بر تعداد سهام.

همچنین برای این که ارزش جایگزینی سهام شرکت در انتهای دوره را محاسبه کنیم می‌توانیم ارزش تاریخی شرکت را به سود‌های حاصل از نگهداری سهام اضافه کنیم. به عبارت دیگر سود‌های حاصل از نگهداری هر سهام و دارایی‌ها تفاوت میان ارزش روز آن‌ها و ارزش تاریخی دارایی‌ها در پایان دوره است. در روش جایگزینی، سود، شامل سود عملیاتی به علاوه سود حاصل از نگهداری دارایی‌ها ست.

سود مورد نظر ممکن است تحقق یافته و یا تحقق نیافته باشد، اما اگر ارزیابی سهام بر پایه تاریخ آن‌ها انجام شود، سود عملیاتی حاصل تفاوت هزینه‌های دوره و درآمد‌ها است. اگر شرکتی نخواهد دارایی‌های خود را به فروش برساند، از تفاوت ارزش جایگزینی با بهای تمام شده تاریخی هیچ سودی عایدش نمی‌شود.

مزایای ارزش جایگزینی

• یکی از مزایای ارزش جایگزینی این است که ارزیابی بهتری را به شرکت نشان می‌دهد، چراکه تفاوت میان سود عملیاتی و سود نگهداری دارایی‌ها را مشخص می‌کند. این ارزش اطلاعات بسیار مفیدی را در سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ پیش‌بینی آینده شرکت بیان می‌کند.
• ارزش جایگزینی این امکان را به تحلیل‌گران مالی می‌دهد تا بین سود نگهداری از دارایی‌ها و سود عملیاتی تمایز قایل شوند. این مسأله برای ارزیابی کارایی مدیران بسیار مهم است.
• از آنجایی که این ارزش هزینه‌ای را مشخص می‌کند که شرکت باید برای خرید دارایی‌ها بپردازد، قابلیت قیاس بهتری نسبت به ارزش تاریخی برای مقایسه دارد. چرا که ارزش بدست آمده مبلغی است که شرکت باید در زمان فعلی برای تحصیل دارایی بپردازد.

معایب استفاده از ارزش جایگزینی

• این روش به طور کامل به سودآوری و بازدهی شرکت توجه نمی‌کند. به عنوان مثال شرکت‌هایی که بورسی هستند و یا به عبارتی در بورس فعال هستند، بازده بالایی ندارند، اما ارزش سهام آن‌ها با استفاده از این روش بسیار بالاست.
• ارزش جایگزینی در جایی ثبت نمی‌شود و فاقد جنبه واقعی است.
• استفاده از روش جایگزینی هزینه بسیار بالایی دارد.
• با توجه به اینکه جایی ثبت نمی‌شود ممکن است که مورد اعتماد واقع نشود.
• بعضی از دارایی‌های نامشهود نیز ممکن است با استفاده از روش ارزش جایگزینی امکان لحاظ شدن را نداشته باشند.

ویژگی‌های شیوه ارزیابی جایگزینی

• رعایت کردن اصول تحقق
• رعایت اصل ثبات واحد پولی دارایی
• در روش تاریخی مبنا بر این است که قیمت تمام شده دارایی‌ها بعد از کسر استهلاک انباشته در ترازنامه می‌آید و این در حالی است که در روش ارزیابی جایگزینی، دارایی‌ها به صورت ارزش جایگزینی خالص در تاریخ ترازنامه نمایش داده می‌شوند. پس در روش ارزیابی جایگزینی هر گونه کاهش یا افزایش در ارزش دارایی‌ها نشان داده می‌شود.
• در روش تاریخی از تفاوت بین درآمد‌ها و هزینه‌ها سود عملیاتی به دست می‌آید و این در حالی است که در روش ارزیابی ارزش جایگزینی مقدار سود از سود عملیاتی و سود حاصل از نگهداری دارایی‌ها به دست می‌آید که سود حاصل ممکن است تحقق پیدا کرده یا نکرده باشد.

چگونه براساس ارزش‌گذاری جایگزینی تصمیم‌گیری کنیم؟

تمامی سرمایه‌گذاران باید هنگام تحلیل و تصمیم‌گیری باید به ارزش جایگزینی دارایی‌ها یا سهام شرکت توجه کنند، اما این ارزش باید در سایر موارد مانند سودآوری، نسبت‌های مالی شرکت نیز مورد ارزیابی قرار بگیرد.

افرادی که تنها با استفاده از روش جایگزینی، دارایی‌های یک شرکت را بررسی می‌کنند در واقع به اصل تداوم فعالیت توجه نکرده‌اند و همچنین استفاده از دارایی‌ها را نیز در درآمد زایی در نظر نگرفته‌اند.

جمع‌بندی

به‌طور کلی شرکت‌هایی که دارایی‌های زیادی دارند تمایل دارند که ارزش جاری شرکتشان در نظر گرفته شود. برای محاسبه ارزش جاری نیز باید تمامی قیمت‌های جاری نیز استفاده شود.

یکی از روش‌های محاسبه ارزش فعلی دارایی‌های یک شرکت استفاده از ارزش جایگزینی است. هنگامی که ارزش دارایی یک شرکت در اثر گذشت زمان و تورم افزایش پیدا می‌کند، نیاز به ارزیابی ارزش جایگزینی وجود خواهد داشت.

به طور کلی ارزش جایگزینی هزینه‌ای است که اگر شرکت در حال حاضر بخواهد دارایی‌های خود را خریداری کند باید بپردازد.

تحلیلگران مالی معمولاً برای یافتن ارزش جاری یک شرکت از این روش استفاده می‌کنند، البته نباید تنها به این روش اکتفا کرد و برای اینکه ارزیابی دقیق‌تر صورت بگیرد، باید از سایر روش‌ها سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ نیز در تحلیل مالی استفاده شود.

جایگزین بهتر سرمایه‌گذاری به جای سپرده بانکی چیست + اسامی

به گزارش «دنیای بورس»، دنیای اقتصاد نوشت: صندوق‌های سرمایه‌گذاری با توجه به سلیقه افراد و سطح ریسک‌پذیری آنها سطوح مختلفی دارد. صندوق‌ها سه بخش اصلی دارند که با توجه به ترکیب دارایی‌شان به صندوق‌های درآمد ثابت، ‌صندوق مختلط و صندوق سهامی تقسیم می‌شوند. صندوق‌ها نیز مانند سایر سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ ابزارهای مالی این فرصت را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند که در طول سال بازدهی مناسبی کسب کنند. صندوق‌ها با توجه به ماهیت و نوعشان درصدی از سرمایه خود را در گزینه‌های کم ریسک مثل سپرده بانکی، اوراق مشارکت و در گزینه‌های با ریسک بیشتر مانند سهام، سرمایه‌گذاری می‌کنند.

صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت جذاب و کم ریسک

صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت،‌ سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ کم‌ریسک‌ترین ابزار مالی برای سرمایه‌گذاری است. ترکیب دارایی این صندوق به گونه‌ای است که ۹۰ درصد دارایی‌ها در سپرده بانکی و اوراق مشارکت و حداکثر ۱۰ درصد در بازار سهام سرمایه‌گذاری می‌شود؛ درحالی که صندوق‌های بزرگ با درآمد ثابت،‌ وزن سهام آنها ۵ درصد است. با توجه به کاهش نرخ سپرده کوتاه‌مدت و بلند‌مدت بانکی و بالاتر بودن نرخ بازدهی ماهانه‌ این صندوق‌ها سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ و همچنین ریسک پایینشان جایگزین مناسبی برای سپرده‌های بانکی محسوب می‌شود.

جذابیت این صندوق‌ها به دلیل بازدهی مناسبی که بازار سرمایه از ابتدای سال ۹۹ داشته بیشتر شده است. این درحالی است که اگر صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت از آن ۱۰ درصد به نحو احسن استفاده کنند، بازدهی مناسبی نصیب سرمایه‌گذار‌ها می‌شود.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت به دو دسته تقسیم می‌شوند: ۱) صندوق‌های ETF که در بازار سرمایه قابل معامله هستند. این صندوق‌ها درحالی که محدوده نوسان مثبت و منفی ۵ دارند اما بین در محدوده مثبت و منفی یک معامله می‌شوند و به دلیل وجود بازارگردان اجازه معامله شدن بیشتر از این محدوده را ندارند.۲) صندوق‌های صدور و ابطالی هستند که تقسیم سود ماهانه دارند. داشتن درآمد ثابت و قطعی، مهم‌ترین مزیت صندوق‌های مذکور به شمار می‌روند. اما باید گفت این صندوق‌ها معمولا سود اندکی پرداخت می‌کنند. بازدهی این صندوق‌ها در ماه حداکثر ۱۰ درصد است.

صندوق قابل معامله با درآمد ثابت تصمیم

صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله با درآمد ثابت تصمیم در ماه گذشته عملکرد مثبتی با بازدهی جالب و قابل توجه ۷۶/ ۷درصدی را ثبت کرده است. گزارش‌های این صندوق در تاریخ ۱۲ مرداد نشان می‌دهد ارزش معاملاتی این صندوق ۵۰۸ میلیارد و ۲۷۸ میلیون و ۵۶۵ هزار و ۸۱۱ تومان رسیده است.

در ۱۲ مرداد تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری این صندوق ۳۳۹ میلیون و ۹۵۵ هزار و ۵۰۰ میلیون است که ارزش خالص هرکدام از واحد‌های این صندوق ۱۴۹۵ تومان است. ۶۲درصد سپرده بانکی،‌ ۱۴درصد سهام، ‌۲۳درصد اوراق مشارکت و یک‌درصد دارایی‌های دیگر ترکیب دارایی‌ها این صندوق محسوب می‌شود.

مرتضی لعل سجادی، مدیر صندوق صندوق قابل معامله با درآمد ثابت تصمیم می‌گوید: افرادی که می‌خواهند در صندوق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنند باید سه نکته مهم را در نظر بگیرند: ۱) در محدوده NAV ابطال سرمایه‌گذاری کنند، زیرا یکی از جذابیت‌های این صندوق برای سرمایه‌گذاری قیمت پایین‌تر از NAV ابطال است. ۲)در سامانه کدال به ترکیب دارایی‌های صندوق توجه کنند و سبد سهام آنها را در نظر بگیرند. ۳) نوع صندوق سرمایه‌گذاری را نگاه کنند. سجادی درخصوص ترکیب دارایی‌ها می‌گوید: در امید نامه صندوق تصمیم حداکثر سرمایه‌گذاری در سهام ۲۰ درصد است اما با توجه به قوانین جدید این سهم در تمامی صندوق‌ها باید به ۵ درصد برسد.

او درخصوص عملکرد صندوق در یک ماه اخیر بیان می‌کند: یکی از دلایلی که باعث شد در این ماه صندوق عملکرد مثبتی به جا بگذارد انتخاب سهام مناسب بوده است، اما انتظار می‌رود در ماه آینده به دلیل اینکه رشد شارپ سهام به پایان رسیده بازدهی این صندوق بین ۲ تا ۵/ ۲ درصد باشد.

سرمایه‌گذاری‌ جایگزین چیست؟ آموزش کامل

سرمایه‌گذاری جایگزین یا صندوق سرمایه‌گذاری جایگزین، به‌نوعی از سرمایه‌گذاری اطلاق می‌گردد که در دارایی‌هایی غیر از سهام، اوراق قرضه و وجه نقد (اشکال مختلف سرمایه‌گذاری سنتی) انجام می‌شود. این سرمایه‌گذاری‌ها در دارایی‌های فیزیکی شامل فلزات گران‌بها، آثار هنری، عتیقه‌جات، سکه یا تمبر، همچنین در دارایی‌هایی چون املاک و مستغلات ، کالاهای اقتصادی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (جسورانه) ، صندوق‌های پوشش ریسک ، ابزارهای مشتقه، اعتبار کربن، همچنین جنگل‌داری و حمل‌ونقل صورت می‌گیرد. (ویکی‌پدیا)

تاریخچه و علت پیدایش سرمایه‌گذاری‌ جایگزین

ابزارهای سرمایه‌گذاری طبقه‌بندی‌شده با عنوان سرمایه‌گذاری جایگزین از اواسط دهه ۱۹۹۰ مطرح شد و به‌سرعت رشد کرد. این رشد عمدتاً به دلیل علاقه‌ی بنگاه‌هایی مانند صندوق‌های نیکوکاری و صندوق‌های بازنشستگی، همچنین افرادی با ارزش خالص دارایی بالا بود‌ که به دنبال تنوع سبد سرمایه‌گذاری و فرصت‌های بهتر برای بازگشت سرمایه‌ی خود بودند. لازم به توضیح است صندوق‌های نیکوکاری و بنگاه‌های خیریه، پولی را در برخی ابزارهای مالی سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از سود کسب‌شده، برای تأمین مالی فعالیت‌های خیریه استفاده نمایند. در این صندوق‌ها، برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری معمولی، ذینفع به‌جای سرمایه‌گذار فردی، یک مؤسسه‌ی نیکوکاری یا نهاد خیریه‌ی غیرانتفاعی است.

برخی از سرمایه گذاران امیدوارند سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، نسبت به سرمایه‌گذاری‌های سنتی بازدهی مثبت‌تری در طول چرخه‌ی اقتصادی خلق کند. البته این نگاه به سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، نگاهی ایده‌آل با هدف بازدهی مطلق (سود قطعی بدون ضرر) سرمایه است. اما در واقعیت، سرمایه‌گذاری‌های جایگزین عاری از ریسک نیستند و ممکن است بازده آنها منفی و/یا با سایر سرمایه‌گذاری‌ها، از جمله سرمایه‌گذاری‌های سنتی، به‌ویژه در دوره‌های بحران مالی همگام باشد.

در مقابل برخی از سرمایه گذاران در سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، هدف کسب بازده نسبی را دنبال می‌کنند. هدف بازده نسبی سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ که اغلب هدف پرتفوی‌های سرمایه‌گذاری سنتی است، به دنبال دستیابی به بازدهی بیشتر در مقایسه با یک معیار مشخص مثلاً شاخص کل یا سود ثابت بانکی است. اما سرمایه‌گذاری در زمینه‌های جایگزین، مستلزم تجربه در این بازار ها ، هوش، خلاقیت، پیگیری مستمر بازار و دانش جامع است. اگر فردی به‌طور شخصی دارای چنین ویژگی‌هایی است، می‌تواند از ابزارهای مالی جایگزین به‌جای سرمایه‌گذاری‌های سنتی استفاده نماید. در ادامه به معرفی انواع روشها و زمینه‌های سرمکایه گذاری جایگزین می پردازیم.

زمینه‌های سرمایه‌گذاری‌ جایگزین

همانطور که گفتیم «سرمایه‌گذاری‌ جایگزین» برچسبی است برای گروه متفاوتی از سرمایه‌گذاری‌ها که از سرمایه‌گذاری‌های عمومی در سهام ، اوراق قرضه و پول نقد – مواردی که اغلب به عنوان سرمایه‌گذاری سنتی (traditional investments) شناخته شده‌اند – متمایز می‌گردند. اصطلاحات «سنتی» و «جایگزین‌» نباید به این معنا تعبیر شود که سرمایه‌گذاری‌های جایگزین لزوماً زمینه‌هایی غیرمعمول یا صرفاً جدیداند که به‌تازگی به دنیای سرمایه‌گذاری اضافه شده اند. برعکس سرمایه‌گذاری‌های جایگزین می‌توانند شامل سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی مانند املاک و کالاها باشند که اتفاقاً دو مورد از قدیمی‌ترین کلاس‌های سرمایه‌گذاری هستند.

سرمایه‌گذاری‌های جایگزین همچنین شامل رویکردهای غیر سنتی (non-traditional) برای سرمایه‌گذاری در ابزارهای مالی خاص، مانند صندوق‌های سهام خصوصی (private equity funds)، صندوق‌های پوشش ریسک (hedge funds) و برخی از صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) می‌شوند. انواع ابزارهای مالی خاص برای سرمایه‌گذاری جایگزین شامل موارد زیر هستنند که برای آشنایی با برخی از آن ها می‌توانید مقالات مرتبط با هریک را در سایت آکادمی دانایان مطالعه فرمایید:

مقایسه‌ی سرمایه‌گذاری‌های جایگزین با سرمایه‌گذاری‌های سنتی

زمینه‌های متنوع سرمایه‌گذاری جایگزین، به مدیر پورتفو انعطاف لازم را برای استفاده از ابزارهای مشتقه، اهرم، سرمایه‌گذاری در دارایی‌های غیر‌نقدشونده (illiquid assets) و استفاده از خرید و فروش‌های کوتاه‌مدت (short positions) می‌دهند. دارایی‌هایی که مدیران پورتفو در آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند می‌تواند شامل دارایی‌های سنتی (سهام، اوراق قرضه و پول نقد) و دارایی‌های غیرسنتی (جایگزین) باشد. نحوه‌ی مدیریت سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، معمولاً از نوع مدیریت فعال است. مثلاً سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پوشش ریسک، سهام خصوصی و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی تقریباً همیشه به طور فعال مدیریت می‌شوند، اما برخی از زمینه‌های سرمایه‌گذاری جایگزین هم به‌صورت غیرفعال مدیریت می‌شوند، مثل سرمایه‌گذاری‌ در کالا و املاک (به مقاله‌ی مربوط به مدیریت فعال و غیرفعال پورتفو در سایت آکادمی دانایان مراجعه نمایید). در ادامه با برخی ویژگی‌های این نوع سرمایه‌گذاری در مقایسه با سرمایه‌گذاری‌های سنتی آشنا خواهید شد.

ویژگی‌های سرمایه‌گذاری‌ جایگزین در مدیریت پورتفولیو

• مدیریت با تخصص محدود
• همبستگی نسبتاً اندک بازده با سرمایه‌گذاری‌های سنتی
• مقررات کمتر، همچنین شفافیت کمتر نسبت به سرمایه‌گذاری‌های سنتی
• داده‌های تاریخی ریسک و بازده محدود (و البته بالقوه مشکل‌ساز)
• ملاحظات حقوقی و مالیاتی منحصربه‌فرد
• هزینه‌های بالا
• پورتفولیوهای متمرکز

بازده سرمایه‌گذاری‌های جایگزین در مقایسه با سرمایه‌گذاری‌های سنتی

سرمایه‌گذاری‌های جایگزین عاری از ریسک نیستند و ممکن است بازده آنها با سایر سرمایه‌گذاری‌ها به‌ویژه در دوره‌های بحران مالی (financial crisis) رابطه‌ی همبستگی پیدا کند. در طول یک دوره‌ی تاریخی طولانی، ممکن است میان میانگین بازده سرمایه‌گذاری‌های جایگزین و میانگین بازده سرمایه‌گذاری‌های سنتی با هم همبستگی کمتری داشته باشند، اما در برخی دوره‌های خاص، این همبستگی می‌تواند متغیر باشد و بیشتر نمود یابد. مثلاً در طول دوره‌های بحران اقتصادی ، مانند اواخر سال ۲۰۰۸، همبستگی بین بسیاری از دارایی‌ها (اعم از جایگزین و سنتی) به طور چشمگیری افزایش یافت. بدین معنی که رشد یا عدم رشد بازده سرمایه‌گذاری‌های سنتی و سرمایه‌گذاری‌های جایگزین بیش‌ازپیش به هم شباهت یافت و باهم همگام گردید.

بررسی‌ها نشان می‌دهد در طول سال‌ها، اگرچه دارایی‌های تحت مدیریت در سرمایه‌گذاری‌های جایگزین به‌سرعت رشد کرده‌اند، اما همان‌طور که در شکل ۱ نشان‌داده‌شده است، در کل کوچک‌تر از دارایی‌های سرمایه‌پذیر با درآمد ثابت یا سهام باقی می‌مانند:

مقایسه‌ی رشد بازده انواع سرمایه‌گذاری‌های جایگزین با سرمایه‌گذاری‌های سنتی (درآمد ثابت و سهام)

آمار واقعی از عملکرد سرمایه‌گذاری‌های جایگزین در سطح بین‌المللی

در یک اقتصاد با عملکرد ضعیف، استفاده از اهرم (leverage) و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های غیر نقدشونده (illiquid assets) ممکن است به طور منطقی به نتایج ضعیف منجر شود. سرمایه‌گذاری‌های اهرمی نسبت به سرمایه‌گذاری‌های مشابه بدون اهرم، به شرایط بازار حساس‌ترند، فروش دارایی‌های غیر نقدشونده نیز ممکن است دشوار باشد و در دوره‌ی رکود بازار در معرض هزینه‌های معاملاتی بالایی قرار گیرند. آمار بررسی‌شده از سه‌ماهه‌ی چهارم سال 2007 تا سه‌ماهه‌ی چهارم سال ۲۰۰۹، دوره‌ای که به‌عنوان دوره‌ی بحران مالی طبقه‌بندی می‌شود، نشان می‌دهد میانگین بازده سرمایه‌گذاری‌های جایگزین غیر از صندوق‌های پوشش ریسک، مشابه یا حتی کمتر از بازده سهام جهانی بوده است و انحراف از معیار این نوع سرمایه‌گذاری از سهام جهانی فراتر رفته است.

بر اساس این تحقیق، در طول این دوره‌ی دوساله‌ی بحران، سرمایه‌گذاری‌های جایگزین سطح مطلوبی از حفاظت سرمایه را ارائه نکرده‌اند. بااین‌حال، این پتانسیلِ بازده در بلندمدت است که بسیاری از سرمایه‌گذاران را به این نوع سرمایه‌گذاری سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ جذب می‌کند. زیرا زمینه‌هایی چون املاک و مستغلات، سهام خصوصی و سرمایه‌گذاری جسورانه از سه‌ماهه‌ی اول ۲۰۱۰ تا سه‌ماهه‌ی چهارم ۲۰۱۴، یعنی دوره‌ی پنج‌ساله‌ی پس از بحران مالی، عملکرد بسیار خوبی داشتند. در این دوره، املاک و مستغلات، سهام خصوصی و سرمایه‌گذاری‌های جسورانه میانگین بازده سالانه‌ای بیش از متوسط ​​بازده سالانه‌ی سهام جهانی داشته‌اند. در مقابل در این دوره میانگین بازده سالانه صندوق‌های پوشش ریسک (hedge fund) و کالا (commodity) کمتر از متوسط ​​بازده سالانه‌ی سهام جهانی بوده است.

سوگیری آمار بازده در سرمایه‌گذاری‌های جایگزین

آمارها همیشه می‌توانند تا حدی دست‌کاری شده یا غیرواقعی باشند. مثلاً سوابق ارائه‌شده برای بازدهی سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، مخصوصاً درباره‌ی شاخص‌ صندوق‌های پوشش ریسک، ممکن است در معرض برخی انواع سوگیری‌ها، از جمله سوگیری‌های بقا (survivorship bias) و پشت پرده واقع شود. مثلاً «سوگیری بقا» به معنی گنجاندن تنها صندوق‌های سرمایه‌گذاری فعلی در پایگاه‌داده است. به‌این‌ترتیب، بازده صندوق‌هایی که دیگر در بازار موجود نیستند (منحل شده‌اند) از پایگاه‌داده حذف می‌شوند و این موجب بالا نشان دادن بازده واقعی این صندوق‌ها می‌گردد. «سوگیری پشت پرده» (Backfill bias) زمانی اتفاق می‌افتد که عمداً آمار بازده یک صندوق جدید با بازده نامتعارف، وارد پایگاه‌داده می‌شود و بازده تاریخی آن دسته از سرمایه‌گذاری را به‌صورت تعمدی بالاتر نشان می‌دهد.

این سوگیری‌ها می‌توانند منجر به نمایش بازده‌هایی شوند که به طور مصنوعی بالا نشان‌ داده شده‌اند، در نتیجه باعث می‌شوند بازده شاخص آن کلاس سرمایه‌گذاری به سمت بالا سوگیری داشته باشد و موجب خطای تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاران گردد. به‌زبان ساده‌تر، این پدیده به این دلیل رخ می‌دهد که «سوگیری بقا» معمولاً منجر به حذف صندوق‌های با عملکرد ضعیف، از پایگاه‌داده می‌شود و سوگیری «پشت پرده» معمولاً منجر به اغراق در نمایش عملکرد واقعی صندوق‌ها در پایگاه‌داده می‌شود و این هر دو موجب به‌اشتباه افتادن سرمایه‌گذار در تخمین درست بازده این نوع سرمایه‌گذاری‌ها و درنهایت روبرو شدن او با واقعیت پس از تحمل خسارات در طولانی‌مدت خواهد شد. برای جلوگیری از این نوع برآورد بازده سرمایه‌گذاری متأثر از سوگیری داده‌ها، سرمایه‌گذار نیازمند دانش و تخصص بالا و تفحص در داده‌های حذف‌شده یا پنهان‌شده از داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه‌های داده است.

جمع‌بندی آکادمی دانایان

بر اساس آمارهای به‌دست آمده، تخصیص سنگین [73 درصد] سرمایه‌گذاری‌ها به طبقات دارایی غیرسنتی، از پتانسیل بازده و قدرت تنوع‌بخشی دارایی‌های جایگزین ناشی می‌شود. دقت و شفافیت قیمت‌گذاری در دارایی‌های جایگزین، به دلیل ماهیتشان، نسبت به اوراق بهادار سنتی کمتر است و این فرصتی را برای بهره‌برداری از ناکارآمدی‌های بازار از طریق مدیریت فعال فراهم می‌کنند. درنتیجه بسیاری از سرمایه‌گذاران که به دنبال سودهای فراتر از سرمایه‌گذاری‌های سنتی بوده‌اند، به این بازارها جذب می‌شوند.

سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن

افراد زیادی هستند که ترجیح می دهند سرمایه گذاری آن ها علاوه بر ریسک کم به سود مشخصی نیز دست یابد. این افراد همواره به دنبال یک گزینه مناسب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن هستند. برخی از سرمایه گذاران، پول خود را از بانک بیرون آورده و آن را روانه بازارهای پر ریسکی مانند ارز، طلا و. می‌کنند و ممکن است اطلاعاتی از نوسانات این بازار نداشته باشند و دچار ضرر زیادی شوند. اما در بازار سرمایه شرایطی وجود دارد که سرمایه گذاران ضمن برخورداری از ریسک پایین می‌توانند از یک سود مطمئن نیز بهره مند شوند. در واقع بسیاری از سرمایه گذاران، اهل ریسک های پر خطر نیستند و به دلیل کمبود وقت، پایین بودن دانش و اطلاعات تحلیلی، نوسانات شدید در بازارهای مالی و. به دنبال یک سرمایه گذاری امن و راحت هستند؛ به همین دلیل، در ادامه مقاله به معرفی گزینه های خوب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن می پردازیم.

صندوق های سرمايه گذاری با درآمد ثابت

صندوق های سرمايه گذاری كه سود ثابت و ريسک كمی دارند، به 3 دسته تقسيم می شوند:

• صندوق سرمایه گذاری در سهام
• صندوق سرمایه گذاری مختلط سرمایه گذاری با درآمد ثابت

یکی از بهترین گزینه ها برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت هستند؛ این صندوق ها موظف اند حداقل 70 درصد از سرمايه خود را به اوراق با درآمد ثابت و يا سپرده های بانكی اختصاص دهند. البته نسبت به 30 درصد باقي مانده مختارند تا در گزينه هايی مانند سهام، حق تقدم و. سرمايه گذاری كنند. بنابراين، سود بيشتري نسبت به سود بانكي به شما خواهند داد. مزيت ديگر اين صندوق ها، روزشمار بودن آن ها می باشد؛ در واقع هر زمان که شما اراده کنید، می توانید سرمایه خود را از این صندوق ها خارج کنید.

اين صندوق ها با دو روش متفاوت تقسيم سود خود را انجام مي‌دهند؛ گاهی اوقات در ابتدا يا پايان ماه، سود را به حساب سرمايه گذاران خود واريز می کنند و گاهی اوقات نیز بهای روزانه در هر واحد صندوق به ازای سود ايجاد شده، افزايش می یابد.

مزایا و معایب صندوق های سرمايه گذاری

صندوق های سرمایه گذاری که همواره به عنوان یکی از موارد مناسب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن شناخته می شوند، مزایا و همچنین معایب مختلفی دارند؛ اين صندوق ها زير نظر سازمان بورس و اوراق بهادار مي‌باشند و اين سازمان با اجرای محدوديت هايی، صندوق ها را وادار می سازد تا وجوه خود را در بازارهای مالی مورد تاييد، سرمايه گذاری كنند. از طرف دیگر، اين صندوق ها از شفافيت اطلاعاتی بالايی برخوردارند. به عنوان مثال، بايد ميزان دارایی و خرید و فروش های خود را در سامانه کدال منتشر كنند. از سوی دیگر، به دليل وجود بازارگردان در اين نوع صندوق ها، دارای ريسک نقدشوندگی پايينی هستند. به طور کلی، از جمله مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• صرفه جویی در زمان
• مدیریت حرفه ای و تخصصی
• تقسیم هزینه ها بین سرمایه گذاران
• کاهش ریسک

• کاهش کنترل سرمایه گذار بر سبد دارایی خود
• نداشتن حق رای در مجامع شرکت ها

نحوه خرید و فروش صندوق های سرمايه گذاری

صندوق های سرمايه گذاری از نظر شيوه خريد و فروش به 2 دسته تقسيم بندی می شوند:

• صندوق سرمایه گذاری قابل معامله
• صندوق های سرمایه گذاری دارای صدور و ابطال

كسانی كه كد بورسی دارند، می توانند با مراجعه حضوری به دفاتر صندوق و انجام احراز هويت و يا از طريق سامانه های كارگزاری نسبت به خريد واحدهای صندوق اقدام نمايند.

صندوق اختصاصی یا سبد اطمینان هدف

هدف اصلي در اين صندوق ها، كسب سود مطمئن علاوه بر حفظ اصل سرمايه می باشد. به طور معمول، اين صندوق ها نسبت به صندوق های مشترک چند درصد بیشتر سود می‌دهند. البته در بیشتر این صندوق ها، حداقل پول لازم برای سرمایه گذاری تعیین می‌شود. البته برای این صندوق ها امکان بهره مندی از سبدگردان هم وجود دارد. سبدگردان ها به شما کمک می کنند تا با توجه به میزان سرمایه و ریسک پذیری، یک سبد اختصاصی داشته باشید و به طور مداوم بر روی سرمایه حاصل شده نظارت کنید تا سودی بیشتر کسب نمایید.

اسناد خزانه اسلامی (اخزا)

اخزا نوعی اوراق بدهی منتشر شده است که می تواند برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، مورد استفاده قرار گیرد. دولت این اوراق را به جای بدهی به پیمانکاران خود می دهد. این اوراق نیز دارای سررسید می باشد و دولت متعهد است تا در زمان سررسید مبلغ اسمی را به پیمانکاران پرداخت کند.

یکی از اولویت های دولت در تسویه، پرداخت اصل اسناد خزانه و سود مربوط به آن می‌باشد. بنابراین، ریسک این اوراق بسیار کم است. از طرف دیگر، نقد شوندگی بالایی نیز دارد؛ چراکه تقاضا برای خرید این اوراق بالا است. لازم به ذکر است که برای خرید این اوراق باید حتما کد بورسی داشته باشید و شما می‌توانید از طریق سامانه معاملاتی کارگزاری ها نسبت به خرید این اوراق اقدام نمایید. توجه داشته باشید که نمادهای اخزا یک هفته قبل از موعد سررسید، متوقف می‌شوند. سود این اوراق نیز به ازای مبلغ اسمی هر ورق به حساب سرمایه گذاران واریز می‌شود.

سبدگردانی

اگر شخص ریسک گریزی هستید و مهارت زیادی در بازار سرمایه ندارید، پیشنهاد می کنیم تا از روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم استفاده کنید. این روش ها جایگزینی برای سرمایه گذاری مستقیم در این بازار می باشند. در روش سبدگردانی، سرمایه گذاری با کد اختصاصی شما صورت می‌گیرد و خرید و فروش ها را نیز می‌توانید در پنل شخصی خود دنبال کنید. البته مدیریت این سرمایه گذاری توسط یک سبد گردان ماهر انجام می‌شود و این شرکت به چیدمان و توزیع سهام شما در سبد اختصاصی اقدام می کند.

نکته: خرید اوراق مشارکت، اخزا و. برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، اگرچه ظاهرا به شما سود می دهد، اما با توجه به ساختار همراه با تورم اقتصاد ایران، اگر قیمت دارایی در اختیار شما خود را با تورم هماهنگ نکند، عملا بخشی از قدرت خرید شما از بین رفته است و در مقایسه با تورم، بازدهی شما کمتر بوده است.

به عنوان مثال، خرید اسناد خزانه اسلامی (اخزا) که به عنوان یکی از گزینه های خوب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن شناخته می شود، در حال حاضر سالیانه بین 21 تا 23 درصد سود به خریداران این اوراق می دهد، در حالیکه در سال های اخیر، اقتصاد ایران تورم های 40 درصدی را تجربه می کند که این موضوع نشان دهنده این نکته است که این اوراق در بازه های بلندمدت نه تنها قدرت خرید سرمایه گذاران را افزایش نمی دهد، بلکه در مقایسه با تورم، یک پله عقب تر خواهد بود.

اوراق مشاركت

یکی دیگر از گزینه های مناسب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، اوراق مشارکت است. این اوراق از جمله اوراق بهاداری هستند که با داشتن مجوز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، منتشر می شوند. این اوراق، قیمت اسمی تعیین شده ای دارند و در زمان مشخصی نیز صادر می شوند. هدف از انتشار این اوراق، تامین بخشی از منابع مالی مود نیاز شرکت های دولتی و یا خود دولت است. این اوراق در جهت طرح های انتفاعی دولت، پروژه های عمرانی، تهیه مواد اولیه ضروری واحدهای تولیدی از طریق عرضه عمومی به سرمایه گذاران واگذار می‌شود.

با توجه به سررسید پایانی، سود تضمین شده در اوراق به حساب سرمایه گذار واریز می‌شود. البته اگر سود قطعی پروژه بیشتر از سود مشخص شده باشد، مابه التفاوت سود نیز پرداخت می‌گردد. نوع اوراق مشارکت منتشر شده در میزان سود و بازدهی آن بسیار تاثیرگذار است؛ اما به طور کلی، معمولا سود در نظر گرفته شده برای این اوراق، کمی بیشتر از سود سپرده های بانکی است.

جمع بندی

در این مقاله به روش های سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن اشاره کردیم و دانستیم که افراد ریسک گریز همواره به دنبال شناسایی گزینه های خوب برای سرمایه گذاری کم ریسک و مطمئن هستند که از جمله این موارد می توان به صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، اسناد خزانه اسلامی، اوراق مشارکت و. اشاره کرد. بنابراین، اگر شما نیز به دنبال پیدا کردن راه های مختلف برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن هستید، می توانید این موارد را مورد بررسی قرار دهید.

سرمایه‌گذاری جایگزین چیست؟ ویژگی های کلیدی Alternative Investments

سرمایه‌گذاری جایگزین چیست؟ ویژگی های کلیدی Alternative Investments

سرمایه‌ گذاری جایگزین (Alternative Investments) به سرمایه گذاران این امکان را می‌دهد که ریسک خود را به حداقل برسانند و با جستجوی سرمایه گذاری خارج از بازار سهام متعارف، پرتفوی خود را متنوع کنند. نمونه هایی از سرمایه گذاری های جایگزین شامل املاک و مستغلات، صندوق های تامینی، سرمایه گذاری خطرپذیر، کالاها و بدهی های خصوصی است. در ادامه به این دسته بندی ها با جزئیات بیشتری خواهیم پرداخت.

سرمایه‌ گذاری جایگزین در بخش مشاور املاک

سرمایه‌ گذاری جایگزین در املاک و مستغلات اغلب در ساختمان های اداری، مراکز خرید، واحدهای انبار و آپارتمان های مسکونی اشاره دارد. سرمایه گذارانی که دردسر نمی خواهند، سرمایه گذاری های جمعی در املاک و مستغلات را انتخاب می‌کنند که به آنها امکان می دهد از مزایای رشد بهره ببرند.

سرمایه‌ گذاری جایگزین در بخش مشاور املاک

مشابه سایر دارایی های واقعی، ارزش گذاری در سرمایه گذاری املاک و مستغلات چالش برانگیز است. روش های ارزش گذاری عبارتند از:

• سرمایه گذاری درآمد
• فروش قابل مقایسه
• جریان نقدی تنزیل شده

سهام خصوصی

سرمایه گذاران سهام خصوصی پول خود را در شرکت هایی سرمایه گذاری می‌کنند که به صورت عمومی معامله نمی شوند. سقوط این سرمایه‌ گذاری جایگزین این است که سرمایه گذاران ممکن است تا ده سال به پول نقد خود دسترسی نداشته باشند.

سرمایه خطرپذیر

سرمایه گذاری مخاطره آمیز زیرمجموعه ای از سهام خصوصی است و فرآیند سرمایه گذاری در شرکت ها یا استارتاپ های در مراحل اولیه است که پتانسیل بالایی برای رشد دارند یا آنهایی که به سرعت در حال گسترش در فضاهای جدید یا نوآور هستند. ضرر این سرمایه گذاری جایگزین این است که یک سرمایه گذاری نسبتاً پرخطر است و احتمال شکست بالایی دارد زیرا بسیاری از شرکت ها در زمان سرمایه گذاری اولیه درآمد یا سودی ندارند. البته اگر شرکت موفق شود، پاداش بالایی برای سرمایه گذار به همراه دارد.

روش Private Debt

Private Debt اصطلاحی است که به هر سرمایه گذاری اطلاق می‌شود که توسط بانک ها تامین مالی نشده و یا در بازار آزاد معامله نمی‌شود. معمولاً زمانی استفاده می‌شود که کسب و کارها برای رشد به بودجه اضافی نیاز دارند. به شرکت هایی که این نوع سرمایه را صادر می کنند، صندوق های بدهی خصوصی می‌گویند. آنها از دو طریق کسب درآمد می‌کنند:

• پرداخت های بهره
• بازپرداخت وام اولیه

بدهی خصوصی که به عنوان اعتبار خصوصی نیز شناخته می‌شود، فرصتی را برای سرمایه گذاران فراهم می کند تا به طور بالقوه بازدهی بالاتری در مقایسه با عرضه های عمومی در بازار کسب کنند. انواع بدهی های خصوصی شامل بدهی های میزانسن و ارشد است که هر دو در ساختار پرداخت در موارد مربوط به نکول بالاتر در نظر گرفته می‌شوند و بنابراین ریسک کمتری در نظر گرفته می‌شوند. سرمایه‌گذاری پرریسک‌تر در این طبقه دارایی در اعتبارات مضطرب است که در آن افراد در بدهی‌های شرکت‌های تحت استرس سرمایه‌گذاری می‌کنند.

صندوق های تامینی و سرمایه‌ گذاری جایگزین

این نوع صندوق سرمایه‌گذاری دارایی‌هایی را معامله می‌کند که نسبتا نقد هستند و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری متعددی را برای کسب بازده سرمایه‌گذاری بالا به کار می‌گیرند. مهم است که توجه داشته باشید که صندوق های تامینی انحصاری هستند و فقط در اختیار سرمایه گذاران نهادی، از جمله افرادی با دارایی خالص بالا، صندوق های بازنشستگی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و وقف هستند.

یکی از استراتژی های رایج سرمایه گذاری صندوق های تامینی به عنوان سهام کوتاه مدت شناخته می‌شود که در آن مدیران در شرکتی با پتانسیل افزایش سرمایه گذاری می کنند. اما آنها همچنین ممکن است تصمیم به فروش کوتاه و شرط بندی علیه شرکت بگیرند و بنابراین اگر و زمانی که ارزش شرکت کاهش یابد، سود خواهند برد.

سومین استراتژی رایج صندوق های تامینی بازار خنثی نامیده می شود. هدف صندوق‌های خنثی بازار کاهش ریسک سیستماتیکی است که توسط عواملی مانند سبک‌های سرمایه‌گذاری، ارزها، مواجهه با بخش‌ها و محدوده‌های ارزش بازار ایجاد می‌شود.

کالاها

نفت خام، ذرت، قهوه و سایر کشاورزی و منابع طبیعی طبقه دارایی کالا را تشکیل می‌دهند. از آنجایی که این دارایی ها واقعی هستند، معمولاً پوشش های تورمی در نظر گرفته می‌شوند. این نوع معاملات در بازار آتی انجام می‌شود. مهم است که سرمایه گذاران کالا قرارداد را قبل از سررسید بفروشند و سپس قرارداد جدیدی را برای حفظ موقعیت خود خریداری کنند. قرارداد جدید ممکن است گران‌تر از قرارداد قدیمی باشد، که عملکرد رایج این گزینه سرمایه‌گذاری جایگزین است. برخی از کالاها نیز از طریق ETF در دسترس هستند، سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ از جمله طلا و نفت.

آیا می‌دانستید که کالاها برای هزاران سال معامله شده اند؟ آمستردام و اوزاکا، ژاپن، هر دو ادعا می‌کنند که اولین بورس کالای رسمی را تاسیس کرده اند که قدمت آن به قرن 16 و 17 باز می‌گردد! تا اواسط قرن نوزدهم طول کشید تا هیئت تجارت شیکاگو معاملات آتی کالا را در ایالات متحده آغاز کرد.

کلکسیون سرمایه گذاری جایگزین چیست؟ ها و سرمایه‌ گذاری جایگزین

از شراب‌های کمیاب گرفته تا ماشین‌های قدیمی و کارت بیسبال جکی رابینسون، وقتی روی کالاهای کلکسیونی سرمایه‌گذاری می‌کنید، اقلام فیزیکی منحصربه‌فرد و ارزشمندی را خریداری می‌کنید با این امید که ارزش آن‌ها در طول زمان افزایش یابد. اگرچه بدون شک این یک نوع سرمایه گذاری سرگرم کننده و حتی پر زرق و برق است، اما به دلیل هزینه های بالا برای به دست آوردن کالاها، عدم سود سهام و سایر درآمدها تا زمانی که اقلام را بفروشید و احتمال به دست آوردن اقلام بسیار خطرناک است. آسیب دیده، گم شده یا دزدیده شده است.

ویژگی های کلیدی سرمایه گذاری های جایگزین

سرمایه گذاری جایگزین طیف گسترده ای از دارایی ها و استراتژی ها را در بر می‌گیرد. اما به طور کلی، بیشتر سرمایه گذاری های جایگزین با موارد زیر مشخص می‌شوند:

• همبستگی کم با سرمایه گذاری های متعارف، مانند سهام، پول نقد و اوراق قرضه. سرمایه گذاری های جایگزین مانند شرایط بازار حرکت نمی‌کنند. برخی حتی زمانی که بازار افت می کند عملکرد بهتری دارند.
• حداقل سرمایه گذاری بالاتر معمولا مورد نیاز است.
• پتانسیل بیشتری برای بازده نسبت به سرمایه گذاری های معمولی.
• دارایی ها غیر نقدشونده تر هستند.
• سهام و یا سود سود را نمی توان در صورت نیاز بازخرید یا فروخت، اغلب سال ها طول می‌کشد تا تبدیل به نقد شوند.
• ساختارهای سرمایه گذاری و پروفایل های ریسک بازده اغلب پیچیده هستند.
• مشخصات ریسک بسیار منحصر به فرد است و باید قبل از سرمایه گذاری توسط سرمایه گذاران کاملاً درک شود.
• قرار گرفتن در معرض بازارهای منحصربه‌فرد و فرصت‌های سرمایه‌گذاری که در غیر این صورت به آن‌ها دسترسی نداشتند، مانند شانس سرمایه‌گذاری اولیه در یک استارت‌آپ نوآور، که می‌تواند منجر به بازدهی بزرگی شود.
• آنها توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) تنظیم نمی شوند.

سخن پایانی

دو دلیل اصلی برای روی آوردن به روش سرمایه گذاری جایگزین تنوع سبد و بازده افزایش یافته است. البته هر سرمایه گذاری باید به خوبی مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد. به یاد داشته باشید، سرمایه گذاری های جایگزین برای مدتی نقدشونده نیستند و بنابراین برای معامله گران روزانه یا افرادی که به دنبال ثروتمند شدن سریع هستند مناسب نیستند. اما برای سرمایه گذاران صبور، سرمایه گذاری های جایگزین ارزش انتظار را دارد.