معایب استراتژی بخر و نگه دار

استراتژی بخر و نگه دار در بازار بورس: مزایا و معایب سرمایه گذاری منفعلانه

اساساً برای پول درآوردن در بازار سهام دو راه وجود دارد: راه سریع و ریسکی و یا راه امن و ثابت. درحالی‌که معامله گران به الگوی اول علاقه بسیاری دارند، اما بیشتر سرمایه گذاران روش دوم را برمی‌گزینند. این سرمایه گذاران با استفاده از استراتژی بخر و نگه دار و با مجهز شدن به سلاح «خرید ارزان، فروش گران» به دنبال سهام شرکت‌هایی هستند که کمتر از ارزش واقعی، ارزش گذاری شده و خرید آن‌ها با این قصد انجام می‌شود که سهام خود را برای ماه‌ها نگه معایب استراتژی بخر و نگه دار دارند.

اصول بنیادی یک شرکت و مدیریت مطمئن برای آن‌ها جایگزین همه آشوب‌ها و بالا و پایین‌هایی می‌شود که در بازار وجود دارد و افزایش قیمت ها در بلندمدت پاداش صبوری آن‌ها را خواهد داد. بالاخره چه کسی دوست ندارد صاحب سهام بزرگ‌ترین بانک کشور به قیمت ۹۰ تومان به ازای هر سهم یا بهترین شرکتهای داروسازی با ۱۰۰ تومان باشد؟ اگر شما یک سرمایه گذار بخر و نگه دار آینده‌نگر هستید، پس مطالبی را که در ادامه می‌آید مطالعه کنید و مزایا و معایب این استراتژی محبوب و به‌شدت کارآمد را دریابید.

مزایای استراتژی بخر و نگه دار:

مزایای این استراتژی به شرح زیر است.

۱٫ استراتژی بخر و نگه دار جواب می‌دهد.

چندین و چند بار ثابت شده که این استراتژی سودهای زیادی با خود به همراه دارد. در بورس ما مطالعاتی انجام شده که نشان می‌دهد سرمایه گذاران بلندمدت بازدهی بهتری نسبت به معامله گران داشته‌اند. همین‌طور لیست افرادی که از استراتژی بخر و نگه دار استفاده می‌کنند، فهرست بزرگ‌ترین سرمایه گذاران شگفت انگیز تاریخ است. شاید بعضی از این نام‌ها ممکن است به گوشتان آشنا بیایند: وارن بافت، جان باگل، جان تمپلتون، پیتر لینچ، کارل ایکال و البته مشاور و معلم وارن بافت و پدر سرمایه گذاری ارزشی: بنجامین گراهام.

خب… شاید مهارت گزینش سهام شما به‌خوبی غول‌های سرمایه گذاری که در بالا اشاره شد نباشد. این کاملاً درست است. برای سادگی کار، پول خود را در صندوق‌هایی که در شاخص سرمایه گذاری کرده‌اند، قرار دهید و برای دو سه سال آن را فراموش کنید. بر اساس مطالعات این احتمال وجود دارد که شما از بسیاری از معامله گران فعال با سرمایه بزرگ در بازار بهتر عمل کنید، بدون اینکه مجبور باشید پولی را که به‌سختی به دست آورده‌اید، صرف هزینه های سنگین مدیریتی و همین‌طور کارمزد خریدوفروش سهام کنید.

۲٫ استراتژی بخر و نگه دار سردرد کمتری می‌آورد.

آیا نمودار سهام برای شما به‌اندازه زبان چینی بیگانه است؟ آیا با شنیدن عبارت «هد اند شولدرز» بلافاصله به یاد شامپو می‌افتید؟ نمی‌توانید فرق بین میانگین متحرک و شاخص قدرت نسبی (RSI) را متوجه شوید؟

خب… پس تحلیل تکنیکال شما ممکن است به کمی تمرین نیاز داشته باشد، یا شما هم مثل عده زیادی معایب استراتژی بخر و نگه دار از سرمایه گذاران هستید که اعتقادی به تأثیر این نوع تحلیل ها ندارید. اساتید دانشگاهی و سرمایه گذاران موفق هم سالهاست همین عقیده را دارند و به استدلال غلط «زمان‌بندی» بازار اشاره کرده‌اند و آمار نیز هم‌رأی آن‌هاست.

مطالعات نشان داده است که بازارها به شکل شگفت‌انگیزی تصادفی و ساخته‌شده از ناهنجاری‌ها هستند و همان‌طور که در یک تحقیق برنده جایزه نوبل توسط ویلیام شارپ در سال ۱۹۷۵ به نام «سودهای احتمالی از زمان‌بندی بازار» بیان شده است، یک تحلیلگر تکنیکال برای اینکه بتواند عملکرد بهتری نسبت به شاخص داشته باشد، باید نتایج را در ۷۴% موارد به‌طور کاملاً دقیق پیش‌بینی کند.

به‌بیان‌دیگر، بهتر است کندن موها را به معامله گران و تحلیلگران تکنیکال واگذار کنید. درست مثل خرید یک خانه، طرفداران استراتژی بخر و نگه دار به ویژگی‌های کلی بازار، دارایی و احتمال رشد آینده سهام نگاه می‌کنند و اجازه می‌دهند تا سرمایه گذاری آن‌ها کار خودش را بکند و مجبور نیستند تا نگران تلاش برای یافتن ورودی‌ها و خروجی‌های “کامل”، یا چک کردن قیمت ها به‌صورت پیوسته باشند.

۳٫ استراتژی بخر و نگه دار بر اساس حقایق بنا شده است.

استراتژی بخر و نگه دار و سرمایه گذاری به‌طور کل چیزی است که در دانشگاه‌ها و دوره‌های مختلف مدیریت مالی و سرمایه گذاری آموزش داده می‌شود، چون این استراتژی به‌طورکلی بر مبنای تحلیل بنیادی انجام می‌شود. برخلاف تحلیل تکنیکال، تحلیل بنیادی فضای بسیار کمی برای حدس و گمان دارد: ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد همه ثابت بوده و جایی برای ذهنیت فردی باقی نمی‌گذارند. البته، پیش‌بینی رشد، مثلاً از طریق مدل جریانات نقدی تنزیل شده درجه بالایی از ذهنیت را در خود جای داده است، ولی مقایسه و تحلیل شرکت‌ها از طریق نسبت قیمت به درآمد (P/E) یا مضرب‌های EBITDA، اجازه ورود تصورات را نداده و این‌ها عوامل اساسی برای یافتن سهام با ارزش خوب برای بلندمدت هستند.

۴. برای پس انداز عالی هستند.

آخرین مزیت ولی نه کم‌اهمیت‌ترین آن‌ها همین است. استراتژی بخر و نگه دار برای سودهای سرمایه ای بلندمدت عالی هستند. هر سرمایه گذاری که سهامش را برای مدت طولانی‌تری نگه می‌دارد و نمی‌فروشد، کارمزد خریدوفروش کمتری پرداخت می‌کند و از این بابت سودش بیشتر است. همین‌طور سایر هزینه های او از قبیل هزینه ها جستجو و تحلیل نیز کاهش می‌یابد.

معایب استراتژی بخر و نگه دار:

معایب این استراتژی عبارت‌اند از:

۱٫ شما و ذهنتان را به خودش وصله می‌کند.

بزرگ‌ترین عیب این استراتژی، هزینه فرصت بالایی است که با خود به همراه دارد. خرید و نگه داری چیزی به این معنی است که شما برای یک دوره طولانی به آن دارایی وصل می‌شوید. به همین خاطر اگر از این استراتژی استفاده می‌کنید باید برای خود قوانینی داشته باشید تا دنبال سایر فرصت‌های سرمایه گذاری در طول این دوره نروید. این کار در عمل بسیار مشکل است، به‌ویژه اگر شما سهام کندی را خریده باشید، درحالی‌که سهام سایر شرکتها با سرعت بالایی رشد داشته‌اند.

۲٫ زمان به شما پاداش نمی‌دهد.

چون شما دارایی را برای مدت ۱۰ سال نگه‌داشته‌اید به این معنی نیست که شایسته دریافت پاداش بزرگی برای زمان و دارایی سرمایه گذاری شده خود هستید. ممکن است سهامی که شما ده سال برای آن زمان گذاشته‌اید در پایان سود چندانی عاید شما نکند، اما به خاطر بسپارید که هزینه های فرصت مربوط به یک انتخاب ضعیف می‌تواند از طریق متنوع سازی سرمایه گذاری یا خرید و نگه‌داشتن یک صندوق سرمایه گذاری در شاخص کاهش یابد. ولی برای مورد اولی (متنوع سازی)، عملکرد یک پرتفوی بر اساس چند سهام در حال رشد می‌تواند به‌وسیله سهام کند پایین کشیده شود. به‌علاوه، چیزی نیست که بتواند جلوی سرمایه گذار را از انتخاب و نگه‌داری پرتفوی‌ای پر از سهام شرکت‌های ضعیف بگیرد.

۳٫ سقوط‌های بزرگ.

درنهایت، فقط چون یک سهام یا یک صندوق سرمایه گذاری در شاخص به مدت چند سال نگه‌داری شده است، به این معنی نیست که مصون از خطا و لغزش است. همین‌طور بحران‌ها گاه‌گداری اتفاق می‌افتند. در صورت اصلاح بازار و قیمت ها که به یک بازار دارای رکود طولانی منجر می‌شود، سبد سهامی که از استراتژی بخر و نگه دار بهره می‌جوید ممکن است بیشتر سودهای خود را از دست بدهد. در این شرایط، سرمایه گذاران ممکن است به‌شدت به دارایی های خود بچسبند و به امید تغییر حال بازار، سهام بیشتری با قیمت کمتر بخرند.

اما تاریخ نشان داده که هیچ تضمینی برای بازگشت قیمت ها به قیمت‌های سابق نیست.

نتیجه‌گیری

استراتژی بخر و نگه دار به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین و اثبات‌شده‌ترین روش‌های سرمایه گذاری در بازار سهام کل دنیا است. افرادی که این استراتژی را به کار می‌برند اغلب لازم نیست تا نگران زمان‌بندی بازار یا مبنا قرار دادن تصمیماتشان بر الگوهای و تحلیل‌های ذهنی باشد؛ اما بخر و نگه دار هزینه فرصت زمان و پول زیادی با خود به همراه دارد و سرمایه گذاران باید محتاطانه عمل کنند تا در برابر سقوط‌های بازار خود را محافظت نموده و بدانند که ضررهایشان را کاهش داده و سود کنند.

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش نظرات مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این مقاله در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.

تفاوت دو روش سرمایه گذاری؛ فعال و منفعل

تمام سرمایه ­‌گذاران و فعالان در بازارهای مالی، به بررسی یک استراتژی در مقایسه با سایر استراتژی ‌ها می پردازند تا مناسب ترین و موفق ترین نمونه را یافته و آن را ترویج کنند. به همین دلیل صحبت از سرمایه­‌ گذاری فعال و منفعل یک موضوع مهم در بازارهای مالی و سرمایه ‌گذاری محسوب می شود.

در بین طرفداران این دو روش سرمایه گذاری مباحثه هایی وجود دارد و می توان گفت که سرمایه ‌گذاری منفعل از محبوبیت و رواج بیشتری بین فعالان بازار برخوردار است و همچنین بحث درباره سرمایه ‌گذاری فعال و مزایای آن نیز همیشه وجود دارد.

سرمایه‌­ گذاری فعال چیست؟

هدف اصلی از این سرمایه گذاری، کسب سود بیشتر از متوسط بازدهی بازار و بهره‌­ برداری کامل از نوسانات کوتاه­‌ مدت قیمت است. در واقع می توان آن را یک رویکرد عملگرایانه به شمار آورد که مدیر پرتفوی بایستی تصمیمات کوتاه‌مدت زیادی را متناسب با شرایط موجود اتخاذ کند.

در سرمایه‌­ گذاری فعال، نیاز به تحلیل بسیار عمیق ‌­و تخصصی بازار، در جهت یافتن نقاط ورود و خروج مناسب بوده و مستلزم آن است که مدیر پرتفوی بتواند تخمین صحیحی از زمان مناسب خرید یا فروش سهام داشته باشد و پیش ­‌بینی­‌ های صورت گرفته، دقیق و درست باشند. یک مدیر پرتفوی فعال، معمولا بر تیمی از تحلیل‌ گران که فاکتورهای کمی و کیفی را بررسی می­‌ کنند، نظارت دارد و با کمک نتایج به دست آمده از تحلیل افراد تحت نظارت خود، نقاط حساس تغییر روند و سیگنال ‌های خرید و فروش را شناسایی می‌ کند.

سرمایه ‌گذاری منفعل چیست؟

ویژگی سرمایه‌ گذاری منفعل، نگهداری سهام برای مدتی طولانی تر است. در این روش، سرمایه گذاران میزان خرید و فروش در سبد سهام خود را محدود کرده و آن را شیوه ای کاملا مقرون به صرفه برای سرمایه‌ گذاری می‌ دانند. به عبارت دیگر می‌توان گفت که این استراتژی مبنی بر یک ذهنیت بخر و نگه دار است. در واقع این ذهنیت به معنای مقاومت در برابر وسوسه‌ ها و هیجانات مداومی است که در زمان سهامداری به سراغ سرمایه‌ گذار خواهد آمد.

سرمایه­‌گذاری منفعل بر خلاف سرمایه ‌گذای فعال، چشم به سودهای بلندمدت داشته و شکست ­‌های مقطعی و یا حتی رکودهای شدید را بی ‌اهمیت در نظر می­‌ گیرد.

نکاتی در مورد سرمایه‌ گذاری فعال و منفعل

درباره دو رویکرد سرمایه ‌گذاری فعال و منفعل معمولا صحبت‌ ها و مباحث فراوانی می ‌توان انجام داد، اما نکات مهمی در مورد آن وجود دارد که در اینجا به تشریح آنها خواهیم پرداخت.

سرمایه­‌گذاری فعال نیاز به یک رویکرد عملی و کوتاه ‌مدت دارد که باید توسط یک مدیر پرتفوی یا سرمایه ‌گذار شخصی، ایجاد و به کار گرفته شود.

در سرمایه ­‌گذاری منفعل خرید و فروش ‌های کمتری انجام شده و در بسیاری از مواقع توجه به سمت صندوق­‌ های سرمایه‌ گذاری یا سرمایه‌ گذاری ‌هایی با درآمد ثابت، معطوف است.

اگر چه هر دو روش سرمایه‌­ گذاری سودمند هستند، اما سرمایه­‌ گذاری منفعل رواج و محبوبیت بیشتری در مقایسه با سرمایه ‌گذاری فعال دارد.

معمولا سرمایه ­‌گذاری ‌­های منفعل میزان درآمد بیشتری را در مقایسه با سرمایه ‌­گذاری ­‌های فعال کسب می کنند.

سرمایه‌ گذاری فعال در چند سال اخیر محبوبیت بیشتری یافته و در زمان هایی که بازار در یک وضعیت آشفتگی قرار می‌ گیرد، به خوبی عمل می کند.

با توجه به نکاتی که در مورد دو روش سرمایه گذاری ارائه نمودیم، ممکن است با این پرسش مهم مواجه شوید که کدام یک از آنها می ‌تواند سود بیشتری را نصیب سرمایه گذاران نماید؟

شاید در ابتدا اینگونه تصور نمایید که استفاده از فرصت ‌های جذاب بیشتر، سرمایه‌ گذاری فعال را موفق‌ تر از سرمایه‌ گذاری منفعل و بلندمدت می‌ کند، ولی در واقع اینگونه نیست. اگر به نتایج عملکرد این دو روش در طول تاریخ نگاه کنیم، سرمایه گذاری منفعل برای اکثر سرمایه‌ گذاران نتایج خوبی داشته و متوسط بازدهی افرادی که از این استراتژی استفاده کرده‌ اند نیز مطلوب بوده است.

در این زمینه باید به یک نکته توجه داشت و آن هم مزایای هر دو روش است. چرا که استراتژی ‌های فعال و منفعل دو روی یک سکه هستند. لذا بسیاری از افراد حرفه ‌ای، از مزایای هر دو روش سرمایه ‌گذاری و به صورت همزمان بهره مند می شوند.

مزایا و معایب روش های سرمایه گذاری فعال و منفعل

مزایای سرمایه گذاری منفعل

ریسک سرمایه‌گذاری منفعل در مقایسه با سرمایه‌ گذاری فعال کمتر و پایین تر است. در صورتی که سرمایه‌ گذار بتواند بر اساس تحلیلی درست، سهام مناسبی را بیاید و آن را خریداری نماید، می‌ تواند از سودآوری خرید های خود در طولانی مدت مطمئن باشد.

در سرمایه ‌گذاری منفعل، به علت تعداد کمتر خرید و فروش، پرداخت کارمزد و مالیات بسیار کمتر است و دیگر اینکه، زمان و انرژی زیادی برای تحلیل تعداد زیادی سهم مصرف نشده و تمرکز اصلی بیشتر بر وضعیت کلی بازار است.

مزایای سرمایه‌­ گذاری فعال

سرمایه ‌گذاری فعال در مقایسه با منفعل، از انعطاف بیشتری برخوردار است، سرمایه ‌گذار می ‌تواند میان صنایع و شرکت‌ های متعدد به راحتی و آزادانه جابجا شود.

یکی از مزایای سرمایه‌ گذاری فعال در مقایسه با منفعل، تامین مالی طرح‌ ها و پروژه‌ های شخصی یا شرکتی دیگر، در کوتاه ‌مدت است. مدیران پرتفوی فعال می ‌توانند از طریق درآمد های کوتاه ‌مدتی که از سرمایه ‌گذاری فعال و کوتاه ‌مدت خود به دست می ‌آورند، در طرح ‌های دیگر و حتی پروژه‌ های منفعل سرمایه‌ گذاری کنند.

معایب سرمایه ‌گذاری منفعل

سرمایه‌ گذاری منفعل تنها بر روی یک یا چند صنعت و شرکت تعیین می شود و به همین دلیل، فرصت ‌های سودآور دیگر را نادیده می‌ گیرد.

ریسک این روش پایین‌ تر است و به طور کلی، سرمایه‌ گذاری منفعل سودهای شارپی و شدید را تجربه نمی ‌کند، مگر آن که تمام بازار در یک روند صعودی قوی قرار بگیرد.

معایب سرمایه‌­ گذاری فعال

یکی از معایب اصلی روش سرمایه‌ گذاری فعال در مقایسه با سرمایه‌ گذاری منفعل، پرداخت مبالغ بالا برای کارمزد و مالیات است که با توجه به تعداد بالای خرید و فروش در این روش، طبیعی می ‌باشد. و نکته دیگر اینکه، در این استراتژی به زمان و انرژی بیشتری برای تحلیل صنایع و شرکت ‌های متعدد سودآور لازم است.

اساسی ترین مشکل سرمایه ‌گذاری فعال در مقایسه با سرمایه‌ گذاری منفعل، میزان ریسک بالای آن است. اگر چه که ریسک بالا، پتانسیل بازدهی بیشتری را به همراه خواهد داشت، اما احتمال خطا در تحلیل ها نیز به همین نسبت بالا بوده و ممکن است که پتانسیل زیان ‌آوری در این روش افزایش یابد.

استراتژی بخر و نگه دار در بازار سهام

برخی از سرمایه گذاران با استفاده از استراتژی بخر و نگه دار و با مجهز شدن به سلاح «خرید ارزان، فروش گران» به دنبال سهام شرکت‌هایی هستند که کمتر از ارزش واقعی، ارزش گذاری شده و خرید آن‌ها با این قصد انجام می‌شود که سهام خود را برای ماه‌ها نگه دارند.

به گزارش لحظه نگر مالی تیم متفکران به نقل از بازار سرمایه ایران، اساساً برای پول درآوردن در بازار سهام دو راه وجود دارد: راه سریع و ریسکی و یا راه امن و ثابت. درحالی‌که معامله گران به الگوی اول علاقه بسیاری دارند، اما بیشتر سرمایه گذاران روش دوم را برمی‌گزینند.

این سرمایه گذاران با استفاده از استراتژی بخر و نگه دار و با مجهز شدن به سلاح «خرید ارزان، فروش گران» به دنبال سهام شرکت‌هایی هستند که کمتر از ارزش واقعی، ارزش گذاری شده و خرید آن‌ها با این قصد انجام می‌شود که سهام خود را برای ماه‌ها نگه دارند.

اصول بنیادی یک شرکت و مدیریت مطمئن برای آن‌ ها جایگزین همه آشوب‌ ها و بالا و پایین‌ هایی می ‌شود که در بازار وجود دارد و افزایش قیمت ها در بلند مدت پاداش صبوری آن ‌ها را خواهد داد. بالاخره چه کسی دوست ندارد صاحب سهام بزرگ‌ ترین بانک کشور به قیمت ۹۰ تومان به ازای هر سهم یا بهترین شرکت های داروسازی با ۱۰۰ تومان باشد؟ اگر شما یک سرمایه گذار بخر و نگه دار آینده ‌نگر هستید، پس مطالبی را که در ادامه می ‌آید مطالعه کنید و مزایا و معایب این استراتژی محبوب و به ‌شدت کارآمد را دریابید.

مزایای استراتژی بخر و نگه دار:

1- استراتژی بخر و نگه دار جواب می‌دهد.

چندین و چند بار ثابت شده که این استراتژی سودهای زیادی با خود به همراه دارد. در بورس ما مطالعاتی انجام شده که نشان می‌دهد سرمایه گذاران بلندمدت بازدهی بهتری نسبت به معامله گران داشته‌اند. همین‌طور لیست افرادی که از استراتژی بخر و نگه دار استفاده می‌کنند، فهرست بزرگ‌ترین سرمایه گذاران شگفت انگیز تاریخ است. شاید بعضی از این نام‌ها ممکن است به گوشتان آشنا بیایند: وارن بافت، جان باگل، جان تمپلتون، پیتر لینچ، کارل ایکال و البته مشاور و معلم وارن بافت و پدر سرمایه گذاری ارزشی: بنجامین گراهام.

خب… شاید مهارت گزینش سهام شما به‌خوبی غول ‌های سرمایه گذاری که در بالا اشاره شد نباشد. این کاملاً درست است. برای سادگی کار، پول خود را در صندوق ‌هایی که در شاخص سرمایه گذاری کرده‌اند، قرار دهید و برای دو سه سال آن را فراموش کنید. بر اساس مطالعات این احتمال وجود دارد که شما از بسیاری از معامله گران فعال با سرمایه بزرگ در بازار بهتر عمل کنید، بدون اینکه مجبور باشید پولی را که به ‌سختی به دست آورده‌اید، صرف هزینه های سنگین مدیریتی و همین‌طور کارمزد خریدوفروش سهام کنید.

2- استراتژی بخر و نگه دار بر اساس حقایق بنا شده است.

استراتژی بخر و نگه دار و سرمایه گذاری به‌طور کل چیزی است که در دانشگاه‌ها و دوره‌های مختلف مدیریت مالی و سرمایه گذاری آموزش داده می‌شود، چون این استراتژی به‌طورکلی بر مبنای تحلیل بنیادی انجام می‌شود. برخلاف تحلیل تکنیکال، تحلیل بنیادی فضای بسیار کمی برای حدس و گمان دارد: ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد همه ثابت بوده و جایی برای ذهنیت فردی باقی معایب استراتژی بخر و نگه دار نمی‌گذارند. البته، پیش‌بینی رشد، مثلاً از طریق مدل جریانات نقدی تنزیل شده درجه بالایی از ذهنیت را در خود جای داده است، ولی مقایسه و تحلیل شرکت‌ها از طریق نسبت قیمت به درآمد (P/E) یا مضرب‌های EBITDA، اجازه ورود تصورات را نداده و این‌ها عوامل اساسی برای یافتن سهام با ارزش خوب برای بلندمدت هستند.

3-برای پس انداز عالی هستند.

آخرین مزیت ولی نه کم ‌اهمیت‌ ترین آن‌ها همین است. استراتژی بخر و نگه دار برای سودهای سرمایه ای بلندمدت عالی هستند. هر سرمایه گذاری که سهامش را برای مدت طولانی ‌تری نگه می‌دارد و نمی‌فروشد، کارمزد خرید و فروش کمتری معایب استراتژی بخر و نگه دار پرداخت می‌کند و از این بابت سودش بیشتر است. همین‌ طور سایر هزینه های او از قبیل هزینه ها جستجو و تحلیل نیز کاهش می‌یابد.

معایب این استراتژی عبارت‌اند از:

شما و ذهنتان را به خودش وصله می‌کند.

بزرگ‌ترین عیب این استراتژی، هزینه فرصت بالایی است که با خود به همراه دارد. خرید و نگه داری چیزی به این معنی است که شما برای یک دوره طولانی به آن دارایی وصل می‌شوید. به همین خاطر اگر از این استراتژی استفاده می ‌کنید باید برای خود قوانینی داشته باشید تا دنبال سایر فرصت‌ های سرمایه گذاری در طول این دوره نروید. این کار در عمل بسیار مشکل است، به‌ویژه اگر شما سهام کندی را خریده باشید، درحالی‌که سهام سایر شرکتها با سرعت بالایی رشد داشته‌اند.

زمان به شما پاداش نمی‌دهد.

چون شما دارایی را برای مدت ۱۰ سال نگه‌ داشته ‌اید به این معنی نیست که شایسته دریافت پاداش بزرگی برای زمان و دارایی سرمایه گذاری شده خود هستید. ممکن است سهامی که شما ده سال برای آن زمان گذاشته ‌اید در پایان سود چندانی عاید شما نکند، اما به خاطر بسپارید که هزینه های فرصت مربوط به یک انتخاب ضعیف می‌تواند از طریق متنوع سازی سرمایه گذاری یا خرید و نگه‌ داشتن یک صندوق سرمایه گذاری در شاخص کاهش یابد. ولی برای مورد اولی(متنوع سازی)، عملکرد یک پرتفوی بر اساس چند سهام در حال رشد می‌تواند به‌ وسیله سهام کند پایین کشیده شود. به‌علاوه، چیزی نیست که بتواند جلوی سرمایه گذار را از انتخاب و نگه‌داری پرتفوی‌ای پر از سهام شرکت‌های ضعیف بگیرد.

سقوط‌های بزرگ.

درنهایت، فقط چون یک سهام یا یک صندوق سرمایه گذاری در شاخص به مدت چند سال نگه‌ داری شده است، به این معنی نیست که مصون از خطا و لغزش است. همین‌طور بحران‌ها گاه‌گداری اتفاق می‌افتند. در صورت اصلاح بازار و قیمت ها که به یک بازار دارای رکود طولانی منجر می‌شود، سبد سهامی که از استراتژی بخر و نگه دار بهره می‌جوید ممکن است بیشتر سودهای خود را از دست بدهد. در این شرایط، سرمایه گذاران ممکن است به‌شدت به دارایی های خود بچسبند و به امید تغییر حال بازار، سهام بیشتری با قیمت کمتر بخرند.

اما تاریخ نشان داده که هیچ تضمینی برای بازگشت قیمت ها به قیمت‌های سابق نیست.

نتیجه‌گیری

استراتژی بخر و نگه دار به ‌عنوان یکی از محبوب‌ ترین و اثبات‌ شده ‌ترین روش ‌های سرمایه گذاری در بازار سهام کل دنیا است. افرادی که این استراتژی را به کار می ‌برند اغلب لازم نیست تا نگران زمان ‌بندی بازار یا مبنا قرار دادن تصمیماتشان بر الگوهای و تحلیل‌ های ذهنی باشد؛ اما بخر و نگه دار هزینه فرصت زمان و پول زیادی با خود به همراه دارد و سرمایه گذاران باید محتاطانه عمل کنند تا در برابر سقوط‌ های بازار خود را محافظت نموده و بدانند معایب استراتژی بخر و نگه دار که ضررهایشان را کاهش داده و سود کنند.

استراتژی بخر و نگهدار

"خرید و نگهداری" یک استراتژی سرمایه گذاری غیرفعال است که در آنجا یک معامله گر اقدام به خرید سهام، جفت ارزها یا سایر انواع اوراق بهادار نظیر صندوق های ETF می کند و سپس بدون توجه به نوسانات کوتاه مدت در بازار آنها را برای مدتی طولانی نگه می دارد. استراتژی بخر و نگهدار در واقع مبتنی است بر روندهای بلندمدت.

استراتژی بخر و نگهدار یکی از راه های متداول و اثبات شده برای سرمایه گذاری در بازار سهام است. سرمایه گذاران در این استراتژی نگران زمابندی بازار یا تصمیم گیری بر اساس تحلیل و مدل های ذهنی نیستند. این استراتژی به زمان و پول زیادی نیاز دارد و فرصت قابل توجهی را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد اما سرمایه گذاران باید مراقب حرکات غیرقابل پیش بینی در بازار باشند و زیان شان را متوقف کنند و قبل از اینکه خیلی دیر بشود کسب سود کنند.

استراتژی بخر و نگهدار چگونه کار می کند

زمانیکه سرمایه گذار سهام را می خرد، در واقع مالک بخشی از شرکت می شود که به او امتیازاتی می دهد. امتیازاتی مانند حق رای و سهم داشتن در سود شرکت همزمان با رشدها و پیشرفت های شرکت. اگر مقدار سهامی که خریداری شده اند قابل توجه باشد در آن صورت سرمایه گذار می تواند نقش مؤثری داشته باشد و سودش را در آینده تضمین کند. سهامداران دربارۀ موضوعات حساس مانند ادغام ها و خریدها و انتخابات مدیران در هئیت مدیره حق رای دارند.

سرمایه گذاران باید متوجه باشند و بپذیرند که تغییرات نیاز به زمان دارند. آنها بجای اینکه با سهام مانند معامله گران روزانه در قالب کسب سودهای کوتاه مدت برخورد کنند باید در میان اوج ها و فرودهای بازار یک سرمایه گذاری بلندمدت انجام دهند.

سرمایه گذاران هم در معرض یک زیان بی حد و اندازه هستند و هم در معرض سودهای کلان قرار دارند.

مزیت ها و معایب استراتژی بخر و نگهدار

مزیت های - استراتژی بخر و نگهدار دارای یک زمان تضمین شده و زمانی برای گردآوری سودهای زیاد از سرمایه گذاری است. بنجامین گراهام، وارن بافت، جک بوگل، جان تمپلتون، پیتر لینچ غول های استراتژی بخر و نگهدار هستند و تجربیات شان به ما نشان می دهد که این استراتژی می تواند یک استراتژی مؤثر باشد. البته شرط اصلی موفقیت این است که یک سهام با دقت برای خرید انتخاب شود.

این استراتژی وقت کمتری از سرمایه گذار می گیرد و استرس کمتری به او وارد می کند. سرمایه گذاران فقط می نشینند و به بازار نگاه می کنند و می بینند که چگونه فرصت هایی برای رشد بیشتر به دست می آورند و خیلی راحت فقط می گذارند که سرمایه گذاری شان انجام شود بدون اینکه نگران باشند چگونه باید نقاط "دقیق" ورود به بازار و خروج از بازار را پیدا کنند و مجبور باشند دائم قیمت ها را بررسی کنند.

تطابق بهتر با مالیات - هرگونه سرمایه گذاری که شامل نگهداری و فروش برای یک دورۀ زمانی بیشتر از یک سال شود مشمول مالیات با نرخ بلندمدت مطلوب تر می شود درحالیکه نرخ مالیات برای دوره های زمانی کوتاه تر بالاتر است.

معایب - زمانیکه یک معامله گر تصمیم می گیرد یک سهام را بخرد و نگهدارد معنایش آن است که قرار است برای مدتی طولانی آن سهام را در اختیار داشته باشد. پس معامله گر باید نظم داشته باشد و در مدتی که این سهام را در اختیار دارد به فرصت های سرمایه گذاری دیگر در بازار توجه نکند. انجام این کار بسیار دشوار است مخصوصاً در زمانیکه معامله گر مشاهده می کند سهامی که خریداری کرده از سایر سهام عقب تر است.

صرف وقت زیاد برای مشاهدۀ یک حرکت مثبت - مشخص نیست سهام پس از چه مدت شروع به رشد کند و سرمایه گذاران مجبور هستند که صبور باشند.

بحران - اینکه سهام برای چند سال حفظ شده است به معنای آن نیست که مصون از خطا و اشتباه هم هست. اگر بحرانی رخ دهد، همه چیز عوض خواهد شد.

استراتژی معاملۀ جفتی/اسپرد

معاملۀ جفتی یک استراتژی معاملاتی است که شامل تطابق یک معاملۀ خرید با یک معاملۀ فروش در دو سهام دارای همبستگی بالا می شود. این استراتژی مبتنی است بر همبستگی تاریخی دو سهم. سهام در معاملۀ جفتی باید دارای یک همبستگی مثبت بالا باشند که نیروی پیشبرندۀ سودهای این استراتژی محسوب می شود.

استراتژی معاملۀ جفتی در زمانیکه معامله گر می تواند یک واگرایی همبستگی را تشخیص دهد بهترین استراتژی محسوب می شود. بر اساس این باور تاریخی که دو اوراق بهادار یک همبستگی معین را حفظ می کنند، هر زمان همبستگی دچار تزلزل می شود باید از این استراتژی استفاده کرد. هرگاه سهامی که در قیمت پایین هستند، افزایش قیمت پیدا کنند و قیمت سهامی که ارزش بالا دارد کاهش پیدا کند، در آن صورت می توان از این استراتژی سود گرفت. سود خالص عبارت است از مجموع سود کسب شده از دو موقعیت معاملاتی.

از استراتژی معاملۀ جفتی می توان در بازار سهام، ارزها، کالاها و حتی آپشن ها استفاده کرد.

معاملۀ اسپرد چیست

معاملۀ اسپرد عبارت است از خرید یک سهام و فروش سهام مرتبط دیگر به عنوان یک واحد. از معاملات اسپرد معمولاً همراه با قراردادهای آتی یا آپشن استفاده می شود تا یک معاملۀ خالص همراه با یک ارزش مثبت که اسپرد نامیده می شود دریافت شود. معاملۀ اسپرد بصورت جفتی انجام می شود که ریسک اجرا را از بین می برد.

مزیت های معاملۀ اسپرد

• یک فرصت ریسک پایین تر ارائه می دهد.
• در هنگام انتخاب با دقت معاملات و کنترل دائمی آنها، احتمال گردآوری یک سود کامل در زمان انقضاء افزایش پیدا می کند.
• معاملات معمولاً 6 تا 21 روز بطور می انجامد که به معنای آن است که سرمایه بطور مداوم برای یک معامله کار می کند.
• معاملۀ اسپرد فرصت های درآمد باثبات را ارائه می دهد.
• این یک استراتژی کامل است که در زمان نوسان بازار از آن استفاده می شود.

معایب معاملۀ اسپرد

• سود پایین تر.

انواع معاملات اسپرد

چند نوع معاملۀ اسپرد وجود دارند:

• اسپردهای درون کالایی (تقویمی) - یک معاملۀ اسپردی است که شامل خرید همزمان قراردادهای آپشن و آتی که یک تاریخ انقضای مشخص دارند و فروش همان ابزارها در تاریخ انقضای دیگر می شود. این خریدهای انفرادی که تحت عنوان پایه* های اسپرد شناخته می شوند فقط در تاریخ انقضاء تفاوت دارند. آنها متعلق به یک بازار و یک قیمت سهام هستند.
• اسپردهای درون کالایی - این اسپردها از دو کالای تمایز اما مرتبط تشکیل می شوند که بازتاب دهندۀ ارتباط اقتصادی بین آنها است.
• اسپردهای آپشن - از قراردهای آپشن متفاوت در کالا یا سهام اصلی یکسان ایجاد می شوند.
• اسپردهای IRS (سوآپ نرخ بهره) - با پایه هایی در ارزهای متفاوت اما یکسان یا با سررسیدهای مشابه ایجاد می شوند.

* یک معاملۀ اسپرد عبارت است از خرید همزمان یک اوراق بهادار و فروش یک اوراق بهادار مرتبط به عنوان یک واحد که پایه ها نامیده می شود.

آپشن های اسپرد تقویم چیست

اسپرد تقویم یک استراتژی آپشن است که شامل خرید و فروش دو آپشن با قیمت و نوع یکسان اما تاریخ انقضاهای متفاوت می شود.

اسپردهای تقویم و عمودی وجود دارند.

اسپرد تقویم عبارت است از یک استراتژی آتی یا آپشن که شامل باز شدن همزمان یک معاملۀ خرید و یک معاملۀ فروش در یک دارائی اصلی یکسان اما با تاریخ های انتقال متفاوت می شود. معامله گر در استراتژی اسپرد تقویم یک قرارداد بلند مدت تر را می خرد و آپشن نزدیک تر را می فروشد و این خرید و فروش در قیمت یکسان انجام می شوند. اگر برای هر ماه از دو قیمت سهام متفاوت استفاده شود در آن صورت به عنوان یک اسپرد مورب شناخته می شود.

معاملۀ اسپرد تقویم شامل فروش یک آپشن (put option یا call option) با یک تاریخ انقضای نزدیک و همزمان خرید یک آپشن (put option یا call option) با یک تاریخ انقضای طولانی تر می شود. هر دو آپشن از یک نوع هستند و یک قیمت یکسان دارند. همچنین یک اسپرد تقویم وارونه هم وجود دارد که در آنجا معامله گر معاملۀ در جهت مخالف انجام می دهد. برای یک سهام اصلی یکسان، یک آپشن نزدیک تر را می خرد و آپشن طولانی تر را می فروشد.

از منظر تکنیکی، اسپرد تقویم در واقع فرصتی را برای معاملۀ انحراف نوسان افقی فراهم می کند که عبارت است از سطوح متفاوت نوسان در دو نقطه به بطور همزمان. اسپرد تقویم سپس شامل کسب سود از سرعت شتاب انقضای زمان می شود در حالیکه قرار گرفتن در معرض حساسیت یک قیمت آپشن به دارائی اصلی را محدود می کند. انحراف افقی عبارت است از تفاوت سطوح نوسان بین تاریخ های انقضای مختلف.

مثال آپشن های اسپرد تقویم

فرض کنید که سهام شرکت AmerisourceBergen Corp در اواسط آوریل در قیمت 73.05 دلار معامله می شود و معامله گر می تواند وارد اسپرد تقویم زیر بشود:

آپشن کال 73 ژوئن را برای 0.87% بفروشید (87$ برای یک قرارداد)
آپشن کال 73 ژوئیه را برای 1.02% بخرید (102 دلار برای هر قرارداد)

هزینۀ خالص (بدهی) اسپرد بنابراین (1.02 - 0.87) $0.15 (یا 15 دلار برای یک اسپرد) است.

این اسپرد تقویم بیشترین پرداخت را خواهد داشت مشروط به آنکه سهام ABC تا انقضای آپشن در ژوئن بدون تغییر باقی بماند و به این ترتیب معامله گر فرصت پیدا می کند تا حداکثر سود برای آپشنی که فروخته شده است را گردآوری کند. سپس اگر سهام بین آن زمان و انقضای ژوئیه رشد کند، پایۀ دوم سود خواهد کرد.

اگر قیمت در آیندۀ نزدیک دچار نوسان شود، اما بطور کلی رشد کند و تا انقضای ژوئن پایین 85 بسته شود، در آن صورت حرکت ایده آل بازار برای سود رخ داده است. این اجازه خواهد داد تا قرارداد آپشن ژوئن بی ارزش منقضی شود و معامله گر هنوز فرصت داشته باشد که از حرکت صعودی تا انقضای ژوئیه سود کند.