مدیریت سرمایه چیست؟ آشنایی با اصول مدیریت سرمایه
با رشد شاخص‌های بازار بورس بیشتر افراد با هر اندازه توان مالی دست به سرمایه‌گذاری می‌زنند. اما بیشتر این سرمایه‌گذاری‌ها با شکست مواجه می‌شود یا حتی گاهاً منجر به نابود شدن سرمایه افراد در بازار بورس می‌شود. اشخاص برای سرمایه‌گذاری باید اطلاعات دقیق و کاملی از نحوه سرمایه‌گذاری و مدیریت سرمایه داشته باشند، چرا که پا گذاشتن به این عرصه ریسک زیادی به همراه خواهد داشت. مدیریت سرمایه چیست شاید این سوالی باشد که برای شما پیش آمده باشد، مدیریت سرمایه دانشی است که شخص سرمایه‌گذار براساس شخصیت و اهداف مالی خود تصمیم به سرمایه‌گذاری می‌کند. دانستن اینکه مدیریت سرمایه چیست نه تنها به بقای شما در بازار بورس کمک می‌کند بلکه باعث سودآوری و افزایش سرمایه شما می‌شود. در ادامه این مقاله قصد داریم به سوال اینکه مدیریت سرمایه چیست پاسخ دهیم و ارکان اصلی مدیریت سرمایه را برای شما عزیزان در بازارهای بورس و فارکس توضیح دهیم.
مدیریت سرمایه چیست؟
مدریرت سرمایه یا مدیریت ریسک استراتژی است که معامله‌کننده با توجه به دانش و مهارت سرمایه‌گذاری خود در جهت کسب بیشترین سود، اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کند. هدف اصلی مدیریت کنترل ریسک و بقای سرمایه‌گذار در بازار بورس است که از این رو در برخی از منابع آموزشی از آن به عنوان مدیریت ریسک نیز نام برده می‌شود. درواقع مدیریت سرمایه به این معنا می‌باشد که شخص سرمایه‌گذار، برای بدست آوردن سود باید ریسک مشخصی را بپذیرد. حال برای جلوگیری و کاهش ریسک معاملات، سرمایه‌گذار می‌بایست بازده و ریسک احتمالی را پیش از شروع معامله حساب کند به گونه‌ای که ضرر احتمالی نیز کم شود یا از بین برود. رعایت تعادل بین مقادیر ریسک و سود احتمالی سبب بقای سرمایه‌گذار در بازار، سودآوری و افزایش سرمایه او می‌شود. بنابراین نیاز است بدانید که چگونه سرمایه خود را براساس مدل‌ها و روش‌های سرمایه‌گذاری مدیریت کنید.
مدیریت سرمایه هر فرد با فرد دیگری متفاوت می‌باشد و هر فرد متناسب با دیدگاه سرمایه‌گذاری، شخصیت، سن، اهداف مالی و روحیات شخصی خود اقدام به سرمایه‌گذاری می‌نماید. بنابراین نمی‌توان راهکار واحدی برای تمام معامله‌گران بیان کرد و قواعد ریسکی هر فرد با فرد دیگری متفاوت است. به عنوان مثال افرادی به رویای پولدار شدن در مدت کمی وارد بازار سهام می‌شوند و اقدام به خرید سهام دلاری یا سهام غیردلاری می‌کنند؛ این افراد بدون این که اطلاعاتی در مورد سهام دلاری داشته باشند، شروع به خرید و فروش سهام می‌کنند. شاید بتوانند سودی از این کار کسب کنند اما زمانی نخواهد گذشت که سرمایه خود را به کلی از دست خواهند داد. زیرا مفهوم این که مدیریت سرمایه چیست را درک نکرده‌اند و بدون در نظر گرفتن ریسک به خرید و فروش سهام می‌پردازند.
مدیریت سرمایه در فارکس
مهم‌ترین مهارت برای خرید و فروش سهام در بازار فارکس، مدیریت سرمایه در این بازار می‌باشد. سهام موجود در بازار فارکس به دلیل این که در سطح جهانی شکل می‌گیرند، دارای نوسانات زیادی می‌باشد و دانستن این که موضوع مدیریت سرمایه چیست در این بازار به شما کمک شایانی خواهد کرد. مدیریت سرمایه در فارکس از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به طوری که بیشتر تریدرهای موفق در بازار فارکس رمز موفقیت خود را استفاده از یک سیستم مدیریت سرمایه مشخص در معاملات خود می‌دانند. لازم به ذکر است حتی بعد از محاسبه کردن مقدار بازدهی و ریسک معامله‌ای همه سرمایه خود را وارد معامله نکنید، هر چند آن مسئله نیز به این که تا چه مقدار ریسک پذیر هستید، برمی‌گردد.
برترین استراتژی‌های مدیرت سرمایه در فارکس
- مدیریت سرمایه درصدی
- ورود پله ای و خروج نقطه‌ای
- ورود و خروج پله ای
مدیریت سرمایه در بورس
مدیریت سرمایه در بورس همانند مدیریت سرمایه در فارکس به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند که ضررهای احتمالی موجود در معاملات را کاهش دهند. قبل از ورود به بازار بورس، هر سرمایه‌گذار می‌بایست به مدیریت سرمایه در بورس به خوبی مسلط باشد، چرا که دانستن این موضوع سبب افزایش سرمایه فرد می‌شود. 3 اصل مهم وجود دارد که قبل از ورود به بازار بورس باید به آن‌ها توجه شود.
- مدریت سرمایه
- کسب دانش و مهارت
- شناخت رفتار‌های بازار
سرمایه‌گذار باید این 3 اصل بالا که برای شروع و وارد شدن به بازار بورس برای سرمایه‌گذاری و موفقیت در آن نیاز است را رعایت کند، اگر یکی از آن‌ها را نادیده بگیرد تنها چیری که نصیب او می‌شود، ضرر و زیان است. همچنین می‌توانید مقاله اهرم یا لوریج چیست را مطالعه کنید تا درک بهتری از این موضوع پیدا کنید.
رکن‌های اصلی مدیریت سرمایه چیست؟
همانطور که در بخش مدیریت سرمایه چیست گفتیم، فرمول و روش واحدی برای مدیریت سرمایه وجود ندارد. سرمایه‌گذار برای آن که معاملاتی اصولی و موفقیت آمیز داشته باشد باید شاخص‌های مرسوم مربوط به آن را رعایت کند. 5 رکن اصلی مدیریت سرمایه، ریسک، بازده، حجم معاملات، نسبت بازده به ریسک و نسبت افت سرمایه می‌باشد که رعایت کردن این اصول به سودآوری شما در بازارهای مالی منجر می‌شود.
ریسک به معنای ضرری احتمالی می‌باشد که سرمایه‌گذار برای رسیدن به سود بیشتر در معامله متحمل خواهد شد. در بازارهای مالی اجتناب کردن از ریسک غیرممکن است و فقط امکان کم کردن ضرر و زیان احتمالی براساس محاسباتی منطقی امکان پذیر می‌باشد. اغلب سرمایه‌گذاران با وسوسه شدن برای سود ببیشتر ریسک بیشتری را تحمل می‌کنند که گاهاً به ضرر آن‌ها ختم می‌شود.
بازده
سود خالص معاملات را بازده می‌نامند. بازده همانند ریسک به صورت درصدی حساب می‌شود که افزایش قیمت سهام و سود نقدی سالانه موجب افزایش مقدار بازده می‌شود. معیار مشخصی برای حساب کردن درصد بازده بهینه وجود ندارد، چرا که براساس دارایی و ریسک و نوسانات بازار متغیر است. کسب بازده مطلوب به مهارت سرمایه‌گذاران و دیدگاه سرمایه‌گذاری آن‌ها بستگی دارد. جهت آشنایی با روش‌های نوسان‌گیری، مقاله نوسان گیری چیست را مطالعه کنید.
حجم معاملات
واحد‌های شمارش دارایی‌ها در بازارهای سرمایه‌گذاری متفاوت است و حجم معاملات به تعداد واحد‍‌هایی که سرمایه‌گذار از یک دارایی را خریداری کرده است، گفته می‌شود. وارد شدن به یک معامله سرمایه‌گذاری با هر مقدار سرمایه با حجم بالا ریسک بالایی به همراه دارد و از طرفی بازدهی بیشتر نیز خواهد داشت. درواقع اگر پیش‌بینی شما درست باشد با توجه به حجم معاملاتی شما سود دریافت خواهید کرد و اگر غلط باشد، ضرر خواهید کرد. بنابراین تزریق کردن همه سرمایه خود به یک معامله، ممکن است عواقبی جبران نشدنی مانند از دست دادن سرمایه شما به همراه داشته باشد.
نسبت بازده به ریسک
نسبت بازده به ریسک باید پیش از سرمایه‌گذاری ارزیابی و محاسبه گردد، چرا که بیانگر میزان ارزشمندی سرمایه‌گذاری شما خواهد بود. بدترین حالت ممکن برای نسبت بازده به ریسک، برابر با عدد 1 باشد و هر درصدی کمتر از این مقدار به ضرر سرمایه‌گذار در معاملات ختم شود.
نسبت افت سرمایه
نسبت افت سرمایه از اختلاف سرمایه قبلی سرمایه‌گذار، پیش از ورود به یک معامله و بعد از خارج شدن از آن معامله حساب می‌گردد. همه معامله‌گران افت سرمایه را تجربه می‌کنند، که این با توجه به مهارت هر سرمایه‌گذار متغیر می‌باشد. به طورکلی مهترین اصل در بازارهای مالی حفظ بقا و مدیریت سرمایه می‌باشد.
جمع بندی
اطلاع داشتن از اصول و ارکان مدیریت سرمایه پیش از وارد شدن به معامله در بازارهای معاملاتی نظیر بورس و فارکس از افت سرمایه و نابود شدن سرمایه به یکباره جلوگیری می‌کند. لذا سرمایه‌گذارن می‌بایست 5 رکن اصلی مدیریت سرمایه را فرا بگیرند و سپس به تزریق سرمایه در بازارهای مالی بپردازند. در این مقاله به توضیح این که مدیریت سرمایه چیست و مدیریت سرمایه در بازارهای مهمی همچون فارکس و بورس به چه صورت است و همچنین به اصل‌ها و استراتژی‌های این بازارهای مالی پرداختیم.
این نوشته در آموزش خرید و فروش سهام، آموزش معامله‌گری و ترید ارسال شده است. این لینک مستقیم به این نوشته است.
شرکت هلدینگ چیست و چه تفاوتی با شرکت های سرمایه گذاری دارد؟
شرکت هلدینگ (Holding Company) که گاهی در ایران – با کمی بی‌دقتی – به عنوان شرکت مادر هم شناخته می‌شود، اصطلاحی است که طی سال‌های اخیر در ادبیات مدیریتی و رسانه‌ای کشور بسیار رواج پیدا کرده است.
البته مفهوم هلدینگ و شرکت های هلدینگ به تازگی مطرح نشده و چندین دهه قدمت دارد. اما گسترش کسب و کارهای اینترنتی طی سال‌های اخیر و افزایش رغبت به سرمایه‌گذاری در استارت آپ‌ها باعث شده که هلدینگ‌های جوانِ بسیاری شکل بگیرند و این اصطلاح، به گفتگوهای روزمره هم راه پیدا کند.
جالب اینجاست که افراد بسیاری، هر مجموعه‌ای از فعالیت‌های متنوع را هلدینگ فرض می‌کنند. مثلاً بعید نیست پای صحبت یک دوست بنشینید و او بگوید: «اخیراً در شرکت خود کارهای مختلفی انجام می‌دهیم و می‌شود گفت به یک هلدینگ تبدیل شده‌ایم.»
منظور از شرکت سرمایه گذاری چیست؟
برای اینکه شرکت هلدینگ را به خوبی درک کنیم، لازم است ابتدا تعریف شرکت‌های سرمایه گذاری را بشناسیم. سپس به این موضوع بپردازیم که هلدینگ چه تفاوتی با یک شرکت سرمایه گذاری دارد.
تعریف شرکت سرمایه گذاری
شرکت سرمایه‌گذاری، یک بنگاه اقتصادی است که سرمایه‌ی خود را با هدف کسب سود، به خرید سهام شرکت‌ها، صندوق‌ها و سایر دارایی‌های سود ده، اختصاص می‌دهد.
شرکت سرمایه‌گذاری بسته به ترجیحات سرمایه‌گذاران خود و میزان ریسک پذیری آن‌ها، سبد سرمایه گذاری (پورتفوی) خود را تشکیل داده و مدیریت می‌کند.
ویژگی مهم شرکت‌های سرمایه‌گذاری این است که هنگام خرید سهام شرکت‌ها تمایل ندارند به ساختار مدیریتی و جزئیات عملیاتی آن‌ها ورود کنند و صرفاً بر اساس ارزش سهام، سود سهام و آینده‌ی شرکت و سهام آن، تصمیم می‌گیرند که چه میزان از سبد سرمایه‌گذاری خود را به هر شرکت اختصاص دهند.
در شرکت های سرمایه گذاری، بیش از هر چیز، اصول مدیریت پورتفولیو بر انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌ها حاکم است. به عبارت دیگر، این شرکت‌ها می‌کوشند ترکیبی از دارایی‌ها را تشکیل دهند که سود آن‌ها در مقایسه با ریسکی که متحمل می‌شوند، بهینه باشد.
بنابر این الزاماً قرار نیست سبد یک شرکت سرمایه گذاری از نظر جنس دارایی‌ها یا جهت‌گیری استراتژیک، هم‌خوان باشند. چه بسا یک شرکت سرمایه گذاری، در کنار خرید سهام چند شرکت ساختمانی، سهم یک شرکت حوزه‌ی فناوری اطلاعات را هم خریداری کند و معتقد باشد که خریداری سهام شرکت‌های این حوزه، شاخص‌های کلی سود و ریسک آن‌ها را بهبود می‌بخشد.
البته با همه‌ی این توضیحات، بسیاری از شرکت های سرمایه گذاری ترجیح می‌دهند روی حوزه های تخصصی کار کنند و سرمایه‌ی خود را در حوزه‌های محدودی توزیع کنند، تا بتوانند تحلیل و سنجش وضعیت بازار را سریع‌تر و عمیق‌تر انجام دهند.
تعریف شرکت هلدینگ چیست؟
هلدینگ هم شرکتی است که سهام چند شرکت مختلف را می‌خرد و نگهداری می‌کند. اما هلدینگ‌ها با شرکت های سرمایه گذاری یک تفاوت مهم و کلیدی دارند:
تفاوت شرکت هلدینگ و شرکت سرمایه گذاری
هلدینگ‌ها بر خلاف شرکت های سرمایه گذاری، ادعای مدیریتی هم دارند و تمایل دارند با خریدن بخشی از سهام شرکت‌ها در تصمیم گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های داخلی آن‌ها ورود کنند.
اگر یک شرکت هلدینگ خودرو بخشی از سرمایه خود را به خرید سهام در یک شرکت خودروسازی اختصاص می‌دهد، قاعدتاً برنامه‌هایی برای مدیریت آن شرکت دارد یا معتقد است که اعمال نفوذ در سیاست‌های داخلی آن شرکت میتواند منافع اقتصادی هلدینگ را بیشتر و بهتر تأمین کند.
با این توضیحات می‌توان گفت یک شرکت هلدینگ خود را در حوزه‌ی فعالیت شرکت های سرمایه پذیر، صاحب‌نظر می‌داند.
هلدینگ‌ها چگونه شرکت‌های سرمایه‌پذیر را کنترل می‌کنند؟
وقتی یک هلدینگ، سهام قابل‌توجهی از یک شرکت را خریداری کند، میتواند از طریق انتخاب یک یا چند نفر از اعضای هیأت مدیره، روی تصمیم‌های شرکت تأثیر بگذارد.
اما انتخاب عضو هیأت مدیره، صرفاً یکی از روش‌های کنترل و اعمال نفوذ است. هر شرکتی بسته به اساسنامه و چارت سازمانی خود، ارکان اداره‌کننده‌ی متعددی دارد و فرایند در اختیار گرفتن هر یک از این ارکان هم، شفاف و مشخص است.
بنابراین ممکن است یک هلدینگ، با مالکان یک شرکت مذاکره کرده و توافق‌نامه‌ای را تنظیم کند که بر اساس آن، به ازاء خرید بلوک مشخصی از سهام شرکت، اختیار تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری و حتی مدیریت عملیاتی بخشی از شرکت را در دست بگیرد.
نحوه‌ی ورود سرمایه‌گذاری با هر مقدار سرمایه شرکت هلدینگ در اداره‌ی امور شرکت‌های زیرمجموعه، تابع قواعد مکانیکی و از پیش‌تعیین‌شده نیست و حد و حدود این دخالت‌ها، تابع شکل توافق (یا چارچوب‌های از پیش تعریف شده‌ی شرکت سرمایه‌پذیر) است.
اما عرف این است که برای مشخص کردن قدرت هلدینگ، از دو اصطلاح نفوذ قابل ملاحظه و کنترل استفاده می‌کنند.
تفاوت نفوذ و کنترل
نفوذ قابل ملاحظه (به انگلیسی: Significant Influence) به معنای توانایی مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مربوط به سیاست‌های مالی و عملیاتی شرکت است.
اما کنترل به این معناست که اداره‌ی کامل سیاست‌های مالی و عملیاتی یک شرکت، در اختیار هلدینگ قرار می‌گیرد.
بنابراین می‌توانید حدس بزنید که برای کنترل یک شرکت، لازم است بلوک بزرگی از سهام آن خریداری شود.
ساختار هلدینگ چه مزیت‌هایی دارد؟
انگیزه‌های متنوعی برای استفاده از ساختار هلدینگ وجود دارد.
به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت، به تدریج زیرمجموعه‌های متعددی تشکیل دهد یا بخش‌های مختلفی از آن، در قالب شخصیت‌های حقوقی مستقل، فعال شوند.
تأسیس یک شرکت به عنوان هلدینگ که سهام با نفوذ قابل ملاحظه (یا حتی کل سهام) شرکت‌های زیرمجموعه را در اختیار دارد، کمک می‌کند تا ضمن راهبری کلان کل مجموعه، زمینه برای شکل‌گیری چابکی مطلوب در زیرمجموعه‌ها هم فراهم شود.
چنین هلدینگ‌هایی از دل خود شرکت‌ها سر بر می‌آورند.
در این وضعیت، معمولاً شرکت هلدینگ، نگاه کلان‌تری به فعالیت‌های کل مجموعه دارد و میتواند در جابه‌جایی و تخصیص منابع، نگاهی سیستمی‌تر و استراتژیک‌تر داشته باشد.
شاید یکی از بهترین نمونه‌های این نوع هلدینگ‌ها در سطح جهان، شرکت آلفابت باشد که در گوگل ریشه دارد؛ اما امروز مالک گوگل محسوب می‌شود و سایر فعالیت‌ها را هم در قالب شرکت‌های مستقل مدیریت می‌کند.
اما همیشه‌ی شرکت‌های هلدینگ به سرمایه‌گذاری با هر مقدار سرمایه این شیوه شکل نمی‌گیرند. گاهی شرکت‌های بزرگ به خاطر اهمیت استراتژیک برخی کسب و کارها، با خرید سهام، کنترل مدیریتی آن شرکت‌ها را در اختیار می‌گیرند.
همچنین هلدینگ‌های تخصصی هم وجود دارند که تا حدی به شرکت‌های سرمایه گذاری شبیه‌اند. آن‌ها در یک زمینه‌‌ی ویژه، دانش تخصصی دارند و اگر به نتیجه برسند که پتانسیل یک شرکت بالا و قدرت مدیریتی آن ضعیف است، آن را وارد هلدینگ خود می‌کنند و پس از ایجاد تحول در شرکت، سهام آن را واگذار می‌کنند.
البته ما به انگیزه‌های مشروع و اخلاقی و حرفه‌ای اشاره کردیم. اما فرار مالیاتی، جابجایی منابع مالی و پول‌های کثیف میان شرکت‌ها و نیز اخذ تسهیلات ویژه می‌توانند انگیزه‌های دیگری باشند که افرادی را به ثبت شرکت در قالب هلدینگ تشویق می‌کنند.
شرکت های هلدینگ در بازار بورس ایران
در حال حاضر شرکت‌های هلدینگ متعددی در بازار بورس کشور فعال هستند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- توسعه سرمایه و صنعت غدیر
- سرمایه گذاری دارویی تأمین
- سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی
- گروه سرمایه گذاری سایپا
- گسترش سرمایه گذاری ایران خودرو
فهرست کامل شرکت‌های هلدینگ پذیرفته شده در بورس را می‌توانید در سایت سازمان بورس ببینید.
البته واضح است که قرار نیست حتماً یک شرکت هلدینگ در بازار بورس فعال باشد. اما از آن‌جا که شرکت‌های بورسی ملزم به ارائه‌ی گزارش‌های شفاف‌سازی متعدد هستند، پیگیری گزارش‌های این نوع شرکت‌ها میتواند نقطه‌ی آغاز خوبی برای آشنایی بیشتر با فضای هلدینگ‌ها باشد.
ضمناً می‌توانید با دانلود نمونه اساسنامه شرکت هلدینگ پیشنهادی سازمان بورس، کمی بیشتر با فضای این شرکت‌ها آشنا شوید:
معادل فارسی هلدینگ
بسته به اینکه در چه فضایی فعالیت کنید و اصطلاح هلدینگ را برای چه مخاطبی به کار ببرید، معادل فارسی آن میتواند متفاوت باشد.
مثلاً با مراجعه به سایت سازمان بورس می‌بینید که این شرکت، شرکت هلدینگ و شرکت مادر را به عنوان مترادف به‌کار برده است (+).
اما این را هم باید به خاطر داشته باشیم که برای شرکت مادر در زبان انگلیسی اصطلاحِ مستقلِ Parent Company وجود دارد و دقیق‌تر این است که شرکت مادر را برای مجموعه‌ای به کار ببریم که تقریباً تمام مالکیت شرکت زیرمجموعه را در اختیار دارد. در چنین حالتی، به شرکت زیرمجموعه هم، شرکت تابعه یا Subsidiary Company گفته می‌شود.
ضمناً کسانی که اصطلاح شرکت مادر را به عنوان معادل هلدینگ به کار می‌برند، برای هلدینگ تخصصی هم از اصطلاح شرکت مادر سرمایه‌گذاری با هر مقدار سرمایه تخصصی استفاده می‌کنند.
استراتژیست‌ها و علاقه‌مندان به مدیریت استراتژیک، گاهی از اصطلاح بنگاه (Firm) برای اشاره به هلدینگ‌هایی که کسب و کارهای متعدد را در اختیار دارند استفاده می‌کنند (در واقع Firm را مجموعه‌ای از Businessها در نظر می‌گیرند).
البته این را می‌دانیم که اقتصاد‌دان‌ها، بنگاه را به معنای بسیار گسترده‌تری به‌کار می‌برند و حتی کسب و کاری در مقیاس یک نانوایی کوچک را هم بنگاه اقتصادی در نظر می‌گیرند.
اما فراموش نکنید که همه‌ی این نام‌گذاری‌ها قراردادی هستند و معیارهای کاملاً عینی و صلب در این زمینه وجود ندارد. نه می‌توانیم بین نفوذ و کنترل مرز قطعی تعریف کنیم و نه میان سرمایه‌گذاری و هولدینگ.
چون حتی یک شرکت سرمایه‌گذاری که سهامش کمتر از نفوذ مستقیم در شرکت است، میتواند با مدیریت عرضه و تقاضای سهم یک شرکت، مدیران آن را تا حدی تحت فشار قرار دهد.
بگذریم از اینکه بسیاری از شرکت هایی که خود را شرکت سرمایه گذاری می‌نامند، واقعاً سهامی در حد هلدینگ و کنترل در شرکت‌های مختلف خریداری می‌کنند.
بنابراین بهترین روش این است که وقتی از این اصطلاحات استفاده می‌کنیم، به مخاطب بگوییم که چه تعریفی در ذهن داریم و آن‌ها را به چه معنایی به‌کار می‌بریم.
و البته به یاد داشته باشیم که هلدینگ همیشه به ساختاری متشکل از رابطه‌ی چند شخصیت حقوقی مستقل اشاره دارد و یک شرکت منفرد، هر چقدر هم که فعالیت‌های متنوعی را درون خود سامان داده باشد، نمی‌تواند خود را هلدینگ بنامد.
اگر به استراتژی و مدیریت استراتژیک علاقه‌مند هستید، می‌توانید در ادامه‌ی این بحث، درس سطوح مختلف استراتژی را بخوانید. از میان سه سطح استراتژی، سطح سوم یعنی Corporate Strategy (استراتژی شرکتی) به مسائل استراتژیک مورد توجه هلدینگ‌ها می‌پردازد.
دسترسی کامل به مجموعه درس‌های کارآفرینی برای اعضای ویژه متمم امکان‌پذیر است.
صندوق املاک و مستغلات عمق بازار سرمایه را بیشتر کرد
یک کارشناس بازار سرمایه معتقد است صندوق‌های املاک و مستغلات گردش نقدینگی را در بازار سرمایه افزایش می‌دهند.
به گزارش خبرنگار ایبِنا، پذیره‌نویسی نخستین صندوق املاک و مستغلات در فرابورس ایران به تازگی آغاز شده است و با آغاز به کار صندوق املاک، مردم و سرمایه‌گذاران با هر مقدار سرمایه‌ای می‌توانند در بازار املاک سرمایه‌گذاری کنند. در شرایطی که تا پیش از این سرمایه‌گذاری در این بازار نیازمند پول زیاد، حداقل به اندازه وجه یک واحد مسکن بود. با توجه به اهمیت این موضوع با یک کارشناس بازار سرمایه به گفتگو نشسته‌ایم.
آراد پورکار، کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه در گفتگو با ایبنا گفت: صندوق‌های املاک و مستغلات گردش نقدینگی را در بازار سرمایه افزایش می‌دهند.
این کارشناس بازار سرمایه بیان داشت: تا قبل از تاسیس صندوق و املاک و مستغلات، برای این که ملک خریداری کنیم، مجبور بودیم که از قبل پول بزرگی را آماده می‌کردیم و بعد از آن باید در بین آگهی‌ها به دنبال ملک مورد نظر می‌گشتیم و تازمانی که گردش پول صورت می گرفت، چندین ماه خرید خانه به طول می انجامید.
پورکار افزود: اما با راه اندازی این صندوق ها گردش نقدینگی بهبود می یابد و این موضوع موجب می شود تا گردش پول بین بازارها سریع‌تر و کاراتر باشد.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: با توجه به شرایط بازار سهام به دلیل ارزندگی که دارد، زمانی که بخواهد نقدینگی جذب کند، صندوق املاک و مستغلات می تواند کمک شایانی برای رشد بازار سرمایه فراهم کند.
این تحلیلگر بازارهای مالی گفت: به عنوان نمونه افرادی که املاک دارند، دغدغه بسیاری برای فروش ملک خود داشتند و فروش ملک نیز حداقل دو ماه طول می‌کشید و بعد از آن می توانستند تا سرمایه خود را بین بازارها به چرخش در آورند، اما با صندوق املاک خیلی سریع مسکن به فروش می رسد و نقدینگی حاصل از فروش ملک خیلی سریع به بازار سرمایه تزریق می‌شود.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: صندوق املاک و مستغلات عمق بازار سرمایه را بیشتر می کند و افزایش عمق بازار به ورود نقدینگی به بازار سهام کمک شایانی خواهد کرد، بنابراین عمیق تر شدن بازار سرمایه به نفع بازار سرمایه خواهد بود.
صندوق املاک و مستغلات عمق بازار سرمایه را بیشتر کرد
یک کارشناس بازار سرمایه معتقد است صندوق‌های املاک و مستغلات گردش نقدینگی را در بازار سرمایه افزایش می‌دهند.
به گزارش خبرنگار ایبِنا، پذیره‌نویسی نخستین صندوق املاک و مستغلات در سرمایه‌گذاری با هر مقدار سرمایه فرابورس ایران به تازگی آغاز شده است و با آغاز به کار صندوق املاک، مردم و سرمایه‌گذاران با هر مقدار سرمایه‌ای می‌توانند در بازار املاک سرمایه‌گذاری کنند. در شرایطی که تا پیش از این سرمایه‌گذاری در این بازار نیازمند پول زیاد، حداقل به اندازه وجه یک واحد مسکن بود. با توجه به اهمیت این موضوع با یک کارشناس بازار سرمایه به گفتگو نشسته‌ایم.
آراد پورکار، کارشناس و تحلیلگر بازار سرمایه در گفتگو با ایبنا گفت: صندوق‌های املاک و مستغلات گردش نقدینگی را در بازار سرمایه افزایش می‌دهند.
این کارشناس بازار سرمایه بیان داشت: تا قبل از تاسیس صندوق و املاک و مستغلات، برای این که ملک خریداری کنیم، مجبور بودیم که از قبل پول بزرگی را آماده می‌کردیم و بعد از آن باید در بین آگهی‌ها به دنبال ملک مورد نظر می‌گشتیم و تازمانی که گردش پول صورت می گرفت، چندین ماه خرید خانه به طول می انجامید.
پورکار افزود: اما با راه اندازی این صندوق ها گردش نقدینگی بهبود می یابد و این موضوع موجب می شود تا گردش پول بین بازارها سریع‌تر و کاراتر باشد.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: با توجه به شرایط بازار سهام به دلیل ارزندگی که دارد، زمانی که بخواهد نقدینگی جذب کند، صندوق املاک و مستغلات می تواند کمک شایانی برای رشد بازار سرمایه فراهم کند.
این تحلیلگر بازارهای مالی گفت: به عنوان نمونه افرادی که املاک دارند، دغدغه بسیاری برای فروش ملک خود داشتند و فروش ملک نیز حداقل دو ماه طول می‌کشید و بعد از آن می توانستند تا سرمایه خود را بین بازارها به چرخش در آورند، اما با صندوق املاک خیلی سریع مسکن به فروش می رسد و نقدینگی حاصل از فروش ملک خیلی سریع به بازار سرمایه تزریق می‌شود.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: صندوق املاک و مستغلات عمق بازار سرمایه را بیشتر می کند و افزایش عمق بازار به ورود نقدینگی به بازار سهام کمک شایانی خواهد کرد، بنابراین عمیق تر شدن بازار سرمایه به نفع بازار سرمایه خواهد بود.
افغانستان با ۱۴۹ میلیون دلار به بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خارجی در ایران بدل شد
رقم سرمایه‌گذاری خارجی در ایران از ۲.۲ میلیارد دلار در نیمه نخست سال پیش به ۳۸۲.۴ میلیون دلار در مدت مشابه سال جاری خورشیدی کاهش یافت.
آمار منتشر شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران نشان می‌دهد که در شش ماهه نخست سال جاری خورشیدی، ۷۳ طرح سرمایه گذاری خارجی مجموعا به ارزش ۳۸۲ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار در بخش‌های صنعت، معدن و تجارت تصویب شده که از نظر تعداد ۷.۵ و به لحاظ ارزش ۸۲.۷ درصد نسبت به مدت مشابه سال پیش کاهش یافته است.
ارزش طرح‌های سرمایه‌گذاری مصوب شده در بخش‌های صنعت، معدن و تجارت ایران طی نیمه اول سال گذشته خورشیدی دو میلیارد و ۲۱۵ میلیون دلار اعلام شده بود.
بر پایه این گزارش افغانستان با ۳۰ طرح سرمایه‌گذاری به ارزش ۱۴۹.۸ میلیون دلار بیشترین تعداد طرح و میزان سرمایه‌گذاری خارجی را در ایران طی شش ماه ابتدایی سال ۱۴۰۱ داشته است.
پس از افغانستان، چین با ۷۵.۵ میلیون دلار، ترکیه با ۴۴.۸ میلیون دلار، هند با ۳۳.۸ و امارات عربی متحده با ۲۰.۹ میلیون دلار قرار دارند. از نظر تعداد طرح سرمایه‌گذاری مصوب نیز پس از افغانستان، امارات عربی متحده با ۹ طرح، ترکیه و عراق هر یک با ۶ طرح و چین با ۵ طرح قرار دارند.
با وجود ادعای دولت ایران مبنی بر گسترش روابط اقتصادی این کشور با روسیه، همچنان نام این کشور در میان پنج کشور صدرنشین به چشم نمی‌خورد.
دیدگاه شما