متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟

تخصیص دارایی

تخصیص دارایی، (به انگلیسی: Asset Allocation) فرایندی که در آن پرتفویی از دارایی های مختلف مثل سبد سهام، اوراق قرضه و وجوه نقد، تشکیل می شود. هدف تخصیص دارایی، کاهش ریسک بوسیله متنوع سازی پرتفوی می باشد. تخصیص ایده آل دارایی ها، بسته به قدرت ریسک پذیری سرمایه گذاران می باشد.
سود سرمایه ای
ارزش خالص فعلی
اصلاح بازار
اقتصاد بازار
تحلیل تکنیکی
دوره بازگشت سرمایه
قیمت گذاری
تخصیص دادایی یک استراتژی سرمایه گذاری است، که هدف آن ایجاد تعادل در ریسک و پاداش ریسک است، که این هدف را از طریق تقسیم دارایی های پرتفوی بر اساس اهداف شخصی، میزان ریسک پذیری و افق سرمایه گذاری سرمایه گذاران دنبال می کند.
در بیانی ساده، تخصیص دارایی به معنای تقسیم منابع مالی بین گروه های مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق مشارکت، صندوق های سرمایه گذاری، املاک و مستغلات، سپرده گذاری و دیگر مکان های سرمایه گذاری است. به این صورت ممکن است در پایان سال، املاک و مستغلات افزایش قیمت داشته باشند، در حالی که سهام بورسی با کاهش مواجه باشند، در نتیجه سود حاصل از املاک، زیان سهام را جبران خواهد کرد. همچنین، هر کدام از گروه های سرمایه گذاری نیز بهتر است به تنهایی، به زیرشاخه های متنوعی تقسیم شود. به طور نمونه، اگر بخشی از سرمایه خود، مثلاً ۴۰ درصد، را به سهام بورسی اختصاص داده اید، توصیه می شود این «تخصیص دارایی» را جهت خرید سهام گوناگون به کار گیرید.

سبد ارز دیجیتال چیست؟ ساخت و مدیریت پرتفوی ارز دیجیتال

در زندگی فراز و نشیب‌های فراوانی وجود دارد و همین نوسانات می‌تواند موجب نابودی هر چیزی که ساخته‌ایم شود. منطق حکم می‌کند که هر فردی در زندگی خود با استفاده از رویکردهای حفاظتی ضمن مواجه با خطرات احتمالی، اقدامات مناسبی را برای کاهش و جبران زیان داشته باشد. استفاده از سبد ارز دیجیتال یکی از پارامترهای مهم سرمایه گذاری در کریپتو تلقی می‌شود. بازارهای مالی از این قاعده مستثنی نیستند و همان‌طور که دیگر دارایی‌های خود را در برابر حوادث گوناگون بیمه می‌کنیم، باید رویکردی مشابه آن را برای ارزهای دیجیتال خود داشته باشیم.

سبد دارائی ارز دیجیتال با متنوع‌سازی دارایی‌های سنتی و دیگر بازارها تفاوت زیادی دارد. با ایجاد یک سبد دارایی دیجیتال به همراه استراتژی سرمایه‌گذاری می‌توانیم به‌راحتی با چالش‌های موجود در بازار مواجه کنیم و ریسک‌های خود را به حداقل برسانیم. اما چگونه می‌توانیم یک سبد ارز دیجیتال با بازدهی بالا را بسازیم؟ ساخت پرتفوی ارز دیجیتال و مدیریت درست آن یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو است که در این مطلب قصد داریم اصول ایجاد یک پرتفوی مؤثر را آموزش دهیم. با والکس همراه شوید.

پرتفوی ارز دیجیتال چیست؟

پرتفوی ارز دیجیتال، شامل تعدادی از دارایی دیجیتالی می‌شود که یک سرمایه‌گذار و یا معامله‌گر سرمایه خود را به آن اختصاص می‌دهد. بهترین سبد ارز دیجیتال شامل تنوعی از دارایی‌های مختلف از جمله ارزهای معتبر بازار، توکن‌ها و یا شت کوین‌ها می‌شود. یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت سبد دارایی، تنوع بخشیدن است که موجب کاهش ریسک سرمایه‌گذاری می‌شود. هدف از ایجاد این سبد، به حداقل رساندن بازده با سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف است که هر کدام واکنش‌های مختلفی به یک رویداد دارند. راه‌های زیادی برای ایجاد تنوع و ساخت یک پرتفوی ارز دیجیتال وجود دارد که نحوه انجام آن به ما بستگی دارد. اهداف ما برای آینده، میزان ریسک‌پذیری و شخصیت ما عواملی هستند که در تصمیم‌گیری جهت چگونگی ساختن یک پرتفوی ارز دیجیتال نقش دارند.

شروع سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال معمولا با خرید ارزهای دیجیتال برتر بازار یعنی بیت کوین و اتریوم که مارکت کپ بیشتری دارند شروع می‌شود. اما پس از آن برخی از معامله‌گران به سراغ ارزهای دیجیتالی می‌روند که حجم بازار بیشتری دارند و یا ترجیح می‌دهند روی شت کوین‌ها که رشدهای نجومی دارند سرمایه‌گذاری کنند. بهتر است با تحقیق درباره تمای دارایی‌های دیجیتال یک سبد ارز دیجیتال تشکیل دهیم که ریسک کمتری داشته باشد تا بتوانیم احتمال موفقیت خود را بیشتر کنیم.

برای راحت‌تر شدن مدیریت پرتفوی ارز دیجیتال می‌توانیم از پلتفرم‌های مدیریت سبد دارایی مختلف استفاده کنیم و یا معاملات خود را در یک فایل اکسل ذخیره کنیم. برخی از این پلتفرم‌ها به کیف پول شخصی و صرافی متصل می‌شوند و روند کار را راحت‌تر می‌کنند.

منظور از متنوع سازی سبد سرمایه‌گذاری چیست؟

از اصطلاح متنوع‌سازی سبد سرمایه‌گذاری در تمامی بازارهای مالی به کار برده می‌شود و به تخصیص دارایی به سرمایه‌گذاری در گروه‌های مختلف دارایی مانند ارزهای دیجیتال، بازار بورس، اوراق قرضه و فلزات گران‌بها اشاره دارد. به بیانی ساده‌تر متنوع‌سازی به توزیع وجوه سرمایه‌گذاری ما در دارایی‌های با ارزش اشاره دارد. برای مثال، می‌توانیم با سرمایه‌گذاری در صنایع مختلفی مانند کشاورزی، بورس، املاک و مستغلات و یا حوزه فناوری اطلاعات به سبد سرمایه‌گذاری خود تنوع ببخشیم. استفاده از این استراتژی‌ها میزان ریسک سرمایه‌گذاری ما را کاهش می‌دهد.

ارزهای دیجیتال نیز یک کلاس دارایی واحد به شمار می‌روند. ما می‌توانیم با خرید ارزهای دیجیتال، توکن‌ها و یا استیبل کوین‌ها که هر کدام اهداف و کاربرد متفاوتی دارند، سبد سرمایه‌گذاری خود را متنوع کنیم.

داشتن سبد ارز دیجیتال چه اهمیتی دارد؟

برخی از کارشناسان حوزه ارز دیجیتال معتقدند که سبد سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال باید متنوع باشد. در حالی که متنوع‌سازی سبد دارایی یک استاندارد برای سرمایه‌گذاری است اما توزیع دارایی مانند دارایی‌های مختلف مزایا و معایبی را به همراه دارد. استفاده متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ از این استراتژی، ریسک کلی روی پرتفوی را کاهش می‌دهد. در این میان ضررهای یک دارایی می‌تواند با سود یک دارایی دیگر جبران شود و موقعیت ما را ثابت نگه دارد. استفاده از سبد ارز دیجیتال فرصت‌های زیادی برای کسب سود در اختیار ما قرار می‌دهد. اما این نکته را نباید فراموش کنیم که ما همیشه در تمامی سرمایه‌گذاری‌ها برنده نخواهیم بود، اما با تخصیص و تنوع مناسب دارایی، در طولانی‌مدت برآیند سبد دارایی ما مثبت خواهد بود.

چگونه بهترین سبد سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال را بسازیم؟

اکنون که با مزایای ایجاد یک سبد ارز دیجیتال آشنا شده‌ایم وقت آن است که درباره ارزهای دیجیتال مختلف تحقیق کنیم و بهترین‌ها را به سبد خود اضافه کنیم. در ادامه برخی از شاخص‌هایی معرفی می‌کنیم که برای سنجیدن پتانسیل رمزارزها در طولانی‌مدت به آن نیاز داریم و با درنظرگرفتن آنها می‌توانیم بهترین سبد دارایی دیجیتالی را بسازیم.

1. بررسی ارزش بازار ارز دیجیتال: سهم زیاد ارزش بازار یک ارز دیجیتال نسبت به کل دارایی‌های کریپتو نشانه تسلط بر بازار است. برای مثال، سهم بازار بیت کوین حدود ۴۰ درصد از کل ارزش بازار رمز ارزها است. پروژه‌هایی که ارزش بازار خیلی کم مثلاً چند ده میلیون دلار دارند به‌راحتی تحت تأثیر عوامل مختلف در بازار قرار می‌گیرند.
2. کاربرد ارز دیجیتال: در انتخاب رمز ارزها باید به کاربرد و هدف آنها در سال‌های آینده دقت کنیم. ملکه دنیای ارزهای دیجیتال اتریوم، نمونه‌ای از این کاربرد است. اکوسیستم اتریوم به‌گونه‌ای طراحی شده که به پروژه‌های غیرمتمرکز اجازه می‌دهد تا در بستر بلاک چین آن ساخته شوند.
3. حجم معاملات و تراکنش‌های روزانه: برای اینکه بفهمیم یک ارز دیجیتال برای قرارگرفتن در سبد ارز دیجیتال مناسب است می‌توانیم تعداد تراکنش‌ها و حجم معاملات روزانه آن را بررسی کنیم.
4. توسعه مداوم: چنانچه فناوری پشت یک رمزارز، مناسب هدف آن نباشد، این احتمال وجود دارد که در طولانی‌مدت شکست بخورد.
5. اخبار و احساسات بازار: برخی از انواع ارز رمزارزها مانند دوج‌کوین به روش بازاریابی توانستند جایگاه خوبی را میان ارزهای دیجیتال کسب کنند و به محبوبیت برسند. به همین دلیل بهتر است با دنبال‌کردن اخبار مربوط به رمزارزها همیشه به‌روز باشیم و احساسات بازار را زیر نظر بگیریم.

نحوه متنوع سازی سبد دارائی ارز دیجیتال

هر سرمایه‌گذار یا معامله‌گر ارز دیجیتال نظرت و استراتژی مخصوص خود را در مورد ایجاد سبد ارز دیجیتال دارد و اما برخی قوانین مهم وجود دارد که تقریباً تمام آنها استفاده می‌کنند که عبارت‌اند از:

• پرتفوی ارز دیجیتال خود را با دارایی‌های دیجیتال ریسک بالا، متوسط و کم باید بسازیم و وزن‌های مناسبی را به هر دارایی اختصاص دهیم. سبد ارز دیجیتالی که بیشتر دارایی‌های آن ریسک بالایی دارند ممکن است در کوتاه‌مدت سود خوبی به ما دهد اما ممکن است ضررهای زیادی نیز متحول شویم. میزان ریسک‌پذیری ما تعیین می‌کند که چه نوع سرمایه‌گذاری مناسب‌تر است.
• بهتر است بخشی از سرمایه خود را به استیبل کوین‌ها اختصاص دهیم زیرا این کوین‌ها به تأمین نقدینگی پرتفوی ما کمک می‌کنند.
• بازار کریپتو ثبات ندارد و تصمیمات ما در کوتاه‌مدت و با شرایط فعلی باید تغییر کند؛ بنابراین باید به‌صورت دوره‌ای سبد دارایی ارز دیجیتال خود را متعادل‌سازی کنیم.
• اگر به‌تازگی از یک دارایی سود خیلی خوبی به دست آورده‌ایم، تخصیص دادن سرمایه دوباره به این دارایی اصلاً فکر خوبی نیست و بهتر است همیشه برای جلوگیری از نامتعادل شدن سبد ارز دیجیتال، رمز ارزهای آماده برای خرید داشته باشیم.

بهترین سبد چینی ارز دیجیتال

سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال می‌تواند برای ما فوق‌العاده سودآور باشد و از نظر تاریخی، ارزهای دیجیتال ظرفیت و پتانسیل بالایی را از خود نشان داده‌اند که با هیچ دارایی و بازار دیگری قابل قیاس نیست. دنیای ارزهای دیجیتال سرشار از فرصت‌ها و امکانات متنوع برای سرمایه‌گذاری است اما ریسک‌های موجود در این بازار را نباید دست‌کم بگیریم. با تقسیم سرمایه خود و تخصیص آن به موضوعات مختلف مانند کوین‌ها، حوزه دیفای (DeFi)، میانگین‌گیری هزینه دلاری با تحلیل‌های درون زنجیره‌ای تا حد امکان می‌توانیم ریسک سبد دارایی ارز دیجیتال خود را کاهش دهیم.

به طور کلی، در بازارهای مالی مانند ارز دیجیتال سود بیشتر با ریسک زیاد همراه است اما با استفاده از راهکارهای پوششی می‌توانیم ریسک کمتر و سودآوری بیشتری داشته باشیم. آیا شما از سبد سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ استفاده می‌کنید؟ چگونه ریسک معاملات خود را کاهش می‌دهید؟

سوالات متداول

این سبد شامل ارزهای دیجیتال برتر بازار با پروژه‌های قوی می‌شود که سرمایه‌گذاران دارایی خود را به آن اختصاص می‌دهند.

برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری و افزایش سود در بازار کریپتو ایجاد یک سبد ارز دیجیتال ضروری است.

مدیریت ریسک سرمایه گذاری

در بازار سهام، رابطه قوی بین ریسک و بازده وجود دارد. در واقع هرچقدر که ریسک بیشتر باشد، بازده نیز افزایش خواهد یافت. اما چیزی که اهمیت دارد این است که چگونه می توان این ریسک را مدیریت کرد. در اصطلاحات مالی، مدیریت ریسک، فرآیند شناسایی و ارزیابی ریسک و سپس تدوین استراتژی هایی برای مدیریت و متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ به حداقل رساندن آن، در حالیکه بازده را به حداکثر می رساند، می باشد. ریسک و نوسانات قیمتی همواره در بازارهای مالی وجود دارند و افرادی در این زمینه موفق هستند که بتوانند فرآیند مدیریت ریسک را به خوبی انجام دهند. در این مقاله قصد داریم که شما را با مفهوم مدیریت ریسک و استراتژی های آن آشنا کنیم.

مدیریت ریسک به چه معناست؟

سرمایه گذاری در هر بازار مالی از جمله بورس، مقداری از ریسک را می طلبد و برای اینکه یک سرمایه گذار این ریسک را بپذیرد، باید به طور مناسبی ریسک قابل جبران باشد. این غرامت به صورت موضوعی به نام حق بیمه ریسک متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ می باشد. بنابراین ریسک برای سرمایه گذاری در بورس مهم است؛ زیرا بدون ریسک هیچگونه سودی حاصل نمی شود. سرمایه گذاران موفق از استراتژی های مدیریت ریسک بازار سهام برای به حداقل رساندن ریسک و به حداکثر رساندن سود استفاده می کنند. در بازارهای مالی از جمله بورس ایران، به طور کلی دو نوع ریسک وجود دارد:

ریسک بازار

ریسک بازار از احتمال افزایش یا کاهش قیمت ها در بازارهای مالی حاصل می شود. در واقع نوسانات قیمتی موجود در بورس و فرابورس می تواند نمونه ای از ریسک بازار باشد.

ریسک تورم

ریسک دیگر یعنی تورم، در واقع کاهش قدرت خرید ناشی از افزایش قیمت کالاها متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ و خدمات در طول زمان است. ریسک تورم در سرمایه گذاری های طولانی مدت مورد توجه قرار می گیرد؛ چراکه در کوتاه مدت ریسک بازار از اهمیت بیشتری برخوردار است. همچنین این ریسک بازار است که می تواند تا حدی کنترل شود؛ اما ریسک تورم قابل کنترل نیست.

استراتژی های مدیریت ریسک

استراتژی های خاصی وجود دارند که می توانند برای کاهش و مدیریت ریسک در بازار سهام استفاده شوند که در ادامه به معرفی تعدادی از آن ها می پردازیم.

روند بازار را دنبال کنید

این موضوع یکی از روش های اثبات شده برای به حداقل رساندن خطرات در بازار سهام است. مسئله این است که، تشخیص متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ روند در بازار دشوار است و روندها ممکن است خیلی سریع تغییر کنند. روند بازار ممکن است یک ماه یا یک سال و یا حتی بیشتر نیز ادامه داشته باشد. همچنین روندهای کوتاه مدت نیز در دل روندهای بلند مدت وجود دارند.

متنوع سازی پرتفوی

یکی دیگر از استراتژی های مفید مدیریت ریسک در بازار سهام، متنوع سازی ریسک خود با سرمایه گذاری در یک پرتفوی یا سبد مناسب است. در پرتفوی، سرمایه گذاری خود را به چندین شرکت، بخش و کلاس دارایی متنوع می کنید. این احتمال وجود دارد که در حالیکه ارزش یک سرمایه گذاری خاص کاهش می یابد، ممکن است ارزش سرمایه گذاری دیگر افزایش یابد. صندوق های سرمایه گذاری یک روش دیگر برای متنوع سازی تأثیرات است. بنابراین، برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری خود می توانید از این استراتژی استفاده کنید.

حد ضرر

حد ضرر وسیله دیگری است که با رعایت آن، در صورت سقوط قیمت سهام، بیشتر ضرر نمی کنید. در این استراتژی، سرمایه گذار این گزینه را دارد که در صورت سقوط قیمت سهام به زیر یک حد معین، سهام خود را برای جلوگیری از ضرر بیشتر بفروشد.

وارن بافت در توصیه ای جالب به تمام سرمایه گذاران می گوید: "ضرر نکنید!" اما بازار سهام با ریسک ضرر آمیخته شده است ولی خوشبختانه استراتژی های کافی برای یک سرمایه گذار عاقل برای محافظت از پول خود و اطمینان از سود وجود دارد. استفاده دقیق و به موقع از این گزینه ها به شما کمک می کند تا مدیریت ریسک خوبی داشته باشید.

مدیریت ریسک در همه حوزه های مالی وجود دارد. کارگزاران سهام از ابزارهای مالی و معاملات آتی استفاده می کنند و مدیران مالی از استراتژی هایی مانند متنوع سازی سبد سهام، تخصیص دارایی و اندازه گیری موقعیت، برای کاهش یا مدیریت موثر ریسک استفاده می کنند. به هر حال روش هایی که در این قسمت گفته شد، همگی با مدیریت صحیح امکان پذیر می باشد.

عواقب عدم مدیریت ریسک

مدیریت ناکافی ریسک می تواند عواقب شدیدی را برای شرکت ها، افراد و اقتصاد به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال، حباب مسکن در سال 2007 در ایالات متحده که به ایجاد رکودی بزرگ انجامید، ناشی از تصمیمات و مدیریت نادرست بود. در آن دوره وام دهندگانی بودند که وام های رهنی را به افرادی با اعتبار متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ ضعیف ارائه می دادند که این موضوع باعث ریسک های جبران ناپذیری شد و در نهایت، رکود اقتصادی نتیجه این مدیریت بد شد.

نحوه مدیریت ریسک

ما تمایل داریم به "ریسک" با دید عمدتا منفی نگاه کنیم. با این حال، در دنیای سرمایه گذاری، ریسک ضروری است و از عملکرد مطلوب جدا نیست.

تعریف رایج از ریسک سرمایه گذاری، انحراف از نتیجه مورد انتظار است. ما می توانیم این انحراف را به صورت مطلق یا نسبت به چیز دیگری، مانند یک معیار بازار بیان کنیم.

اگرچه ممکن است این انحراف مثبت یا منفی باشد، اما متخصصان سرمایه گذاری معمولاً این ایده را قبول می کنند که چنین انحرافی، مقداری از نتیجه در نظر گرفته شده برای سرمایه گذاری های شما را نشان می دهد. بنابراین برای دستیابی به بازده بالاتر انتظار می رود که خطر بیشتری را بپذیریم.

همچنین یک ریسک دیگر نیز وجود دارد که باعث افزایش نوسانات می شود و متخصصان سرمایه گذاری به طور مداوم به دنبال متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ راه هایی برای کاهش چنین بی ثباتی هستند و در مورد چگونگی انجام این کار توافق روشنی بین آن ها وجود ندارد.

نکته: اینکه یک سرمایه گذار چقدر نوسان را بپذیرد، کاملا به تحمل سرمایه گذار در برابر ریسک بستگی دارد.

در مورد یک متخصص سرمایه گذاری، باید بدانیم تحمل آن ها برای رسیدن به اهداف سرمایه گذاریشان چقدر است. یکی از معیارهای مخاطره پذیری متداول، که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، اندازه گیری آماری و استفاده از انحراف معیار است. شما به متوسط بازده سرمایه گذاری نگاه می کنید و سپس میانگین انحراف معیار آن را در همان بازه زمانی می یابید. این به سرمایه گذاران کمک می کند تا ریسک را به صورت عددی ارزیابی کنند. اگر آن ها معتقد باشند که از نظر مالی و عاطفی می توانند ریسک را تحمل کنند، اقدام به سرمایه گذاری می کنند.

جمع بندی

برای اینکه بهترین سرمایه گذاری را در بورس و سایر بازارهای مالی داشته باشید و به نتیجه مطلوب خود برسید، کافی است ریسک های خود را به بهترین نحو مدیریت کنید و تجربه ها نشان داده است افرادی که مدیریت ریسک را در سرمایه گذاری های خود در نظر گرفته اند، عملکرد بهتری را خلق کرده اند.

تنوع دارایی ارز دیجیتال در سبد سرمایه گذاری

وقتی صحبت از پول می شود ، همیشه خطر وجود دارد. هر سرمایه گذاری می تواند ضرر داشته باشد ، در حالی که یک موقعیت فقط پول نقد باعث می شود ارزش از طریق تورم به آرامی از بین برود. در حالی که ریسک قابل حذف نیست ، می توان آن را تنظیم کرد تا با اهداف خاص سرمایه گذاری یک فرد همسو شود.

تخصیص و تنوع دارایی مفاهیمی هستند که در تعیین این پارامترهای خطر نقشی اساسی دارند. حتی اگر تازه وارد سرمایه گذاری نشدید ، احتمالاً با اصول پشت سر آنها آشنا هستید زیرا این اصول هزاران سال است که وجود دارند.

در این مقاله مروری بر آنچه که هستند و نحوه ارتباط آنها با استراتژی های مدرن مدیریت پول ارائه می شود.

تخصیص و تنوع دارایی چیست؟

اصطلاحات تخصیص و تنوع دارایی اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال ، آنها ممکن است به جنبه های کمی متفاوت مدیریت ریسک اشاره داشته باشند.

تخصیص دارایی ممکن است برای توصیف استراتژی مدیریت پول استفاده شود که به طور کلی نحوه توزیع سرمایه بین طبقات دارایی در پرتفوی سرمایه گذاری را مشخص می کند. از سوی دیگر ، تنوع بخشی ممکن است تخصیص سرمایه در آن کلاسهای دارایی را توصیف کند.

هدف اصلی این استراتژی ها به حداکثر رساندن بازده مورد انتظار در حالی که به حداقل رساندن خطر بالقوه است . به طور معمول ، این شامل تعیین افق زمانی سرمایه گذاری سرمایه گذار ، تحمل ریسک و گاهی اوقات در نظر گرفتن شرایط اقتصادی گسترده تر است.

به عبارت ساده ، ایده اصلی در پشت استراتژی های تخصیص دارایی و تنوع بخشی به این است که همه تخم های خود را در یک سبد قرار ندهید. ترکیب کلاسهای دارایی و داراییهایی که با هم همبستگی ندارند ، موثرترین راه برای ایجاد یک سبد متعادل است.

آنچه این دو استراتژی را به صورت ترکیبی قدرتمند می کند این است که ریسک نه تنها بین طبقات مختلف دارایی توزیع می شود بلکه در آن گروه های دارایی نیز توزیع می شود.

حتی برخی از کارشناسان مالی بر این باورند که تعیین استراتژی تخصیص دارایی ممکن است مهمتر از انتخاب خود سرمایه گذاری های فردی باشد.

نظریه نمونه کارها مدرن

نظریه نمونه کارها مدرن (MPT) چارچوبی است که این اصول را از طریق یک مدل ریاضی رسمیت می بخشد. این مقاله در مقاله ای توسط هری مارکوویتز در سال 1952 منتشر شد ، که بعداً برای آن جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد.

دسته های اصلی دارایی به طور متفاوتی حرکت می کنند. شرایط بازار باعث می شود که یک کلاس خاص دارایی عملکرد خوبی داشته باشد ، ممکن است کلاس دارایی دیگری عملکرد ضعیفی داشته باشد. فرض اصلی این است که اگر یک کلاس دارایی عملکرد کمتری داشته باشد ، می توان ضررها را توسط کلاس دارایی دیگری که عملکرد خوبی دارد ، متعادل کرد.

MPT فرض می کند که با ترکیب دارایی های کلاس های دارایی غیر همبسته ، متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ می توان نوسانات پرتفوی را کاهش داد. این امر همچنین باید عملکرد تعدیل شده توسط ریسک را افزایش دهد ، به این معنی که نمونه کارهایی با همان میزان ریسک بازده بهتری دارند. همچنین فرض می شود که اگر دو پورتفولیو بازدهی یکسان ارائه دهند ، هر سرمایه گذار منطقی پرتفوی را با ریسک کمتری ترجیح می دهد.

به بیان ساده ، MPT اظهار می دارد که ترکیب دارایی ها در یک نمونه کارها که با هم ارتباط ندارند ، کارآمدترین است.

تنوع دارایی ارز دیجیتال در سبد سرمایه گذاری – تخصیص و تنوع دارایی در سبد سرمایه گذاری

انواع کلاس های دارایی و استراتژی های تخصیص

در یک چارچوب اختصاصی دارایی ، کلاسهای دارایی را می توان به روش زیر دسته بندی کرد:

دارایی های سنتی – سهام ، اوراق قرضه و پول نقد.

دارایی های جایگزین – املاک و مستغلات ، کالاها ، مشتقات ، محصولات بیمه ، سهام خصوصی و البته مجموعه های رمزنگاری.

به طور کلی ، دو نوع عمده از استراتژی های تخصیص دارایی وجود دارد ، هر دو با استفاده از فرضیات ذکر شده در MPT: تخصیص استراتژیک دارایی و تخصیص دارایی تاکتیکی.

تخصیص دارایی استراتژیک یک رویکرد سنتی در نظر گرفته می شود که بیشتر مناسب یک سبک سرمایه گذاری منفعل است. اوراق بهادار مبتنی بر این استراتژی فقط در صورت تعویض تخصیص های مورد نظر براساس تغییر در افق زمانی یا مشخصات ریسک سرمایه گذار ، متعادل می شوند.

تخصیص دارایی تاکتیکی برای سبک های فعال تر سرمایه گذاری مناسب تر است. به سرمایه گذاران این امکان را می دهد تا نمونه کارهای خود را روی دارایی هایی که عملکرد بهتری در بازار دارند متمرکز کنند. این فرض را می گیرد که اگر بخشی از بازار عملکرد بهتری داشته باشد ، ممکن است به مدت طولانی تری از عملکرد خود بهتر باشد. از آنجا که به همان اندازه بر اساس اصول ذکر شده در MPT استوار است ، تا حدودی تنوع را متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ نیز امکان پذیر می سازد.

شایان ذکر است که دارایی ها برای تأثیرگذاری متنوع لازم نیست کاملاً بی همبستگی یا همبستگی معکوس داشته باشند. فقط نیاز دارد که کاملاً با هم همبستگی نداشته باشند.

استفاده از تخصیص و تنوع دارایی به یک نمونه کارها

بیایید این نمونه ها را از طریق نمونه کارها در نظر بگیریم. یک استراتژی تخصیص دارایی ممکن است تعیین کند که نمونه کارها باید بین کلاسهای مختلف دارایی تخصیص زیر داشته باشد:

40٪ در سهام سرمایه گذاری کردند

20٪ در رمزگذاریها

10٪ به صورت نقدی

یک استراتژی متنوع سازی ممکن است که از بین 20٪ سرمایه گذاری شده در مجموعه های رمزنگاری را تعیین کند:

70 درصد باید به بیت کوین اختصاص یابد

15٪ به کلاه بزرگ

10٪ به سقف متوسط

پس از تخصیص تخصیص ها ، ممکن است عملکرد نمونه کارها به طور منظم کنترل و بررسی شود. اگر تخصیص ها تغییر کند ، ممکن است زمان تعادل مجدد باشد – به معنی خرید و فروش دارایی ها برای تنظیم نمونه کارها به نسبت مورد نظر. این به طور کلی شامل فروش بهترین عملکردها و خرید کم عملکرد است. انتخاب دارایی ها البته کاملاً به استراتژی و اهداف سرمایه گذاری فردی بستگی دارد.

دارایی های رمزپایه از ریسک پذیرترین کلاس های دارایی هستند. این نمونه کارها ممکن است بسیار خطرناک در نظر گرفته شود ، زیرا بخش قابل توجهی به مجموعه های رمزگذاری اختصاص یافته است. یک سرمایه گذار با ریسک پذیری بیشتر ممکن است بخواهد نمونه کارهای بیشتری را به عنوان مثال به اوراق قرضه اختصاص دهد ، یک کلاس دارایی با ریسک بسیار کمتر.

انواع سرمایه گذاری

سرمایه گذاری خرید دارایی یا اقلامی است که با هدف ایجاد درآمد انجام می شود. وقتیکه شخصی کالایی را با هدف سرمایه گذاری خریداری می کند، هدف این نیست که کالای مورد نظر را مصرف کند؛ بلکه هدف، فروش آن در آینده برای ایجاد ثروت است. یک سرمایه گذاری همیشه مربوط به هزینه برخی از دارایی های امروز به امید بازدهی بیشتر در آینده می باشد. سرمایه گذاری را از نقطه نظرهای متفاوتی می توان به انواع مختلفی تقسیم کرد که در این مقاله قصد داریم تا با تعدادی از انواع سرمایه گذاری ها آشنا شویم.

سرمایه گذاری به چه معناست؟

به طور کلی، هر اقدامی که به امید افزایش درآمد در آینده انجام شود نیز می تواند یک سرمایه گذاری تلقی شود. به عنوان مثال، هنگام ورود به تحصیلات تکمیلی در دانشگاه، هدف اغلب افزایش دانش و ارتقا مهارت ها (به امید تولید درآمد بیشتر) است. در خصوص انواع سرمایه گذاری می توان نکات زیر را بیان کرد:

• سرمایه گذاری، دارایی یا اقلامی است که با این امید خریداری می شود که در آینده درآمدزایی کند یا ارزش آن افزایش یابد.
• یک سرمایه گذاری همیشه مربوط به هزینه برخی از دارایی های امروز (زمان، پول، تلاش و. ) به امید بازدهی بیشتر در آینده می باشد.
• یک سرمایه گذاری می تواند به هر مکانیسمی که برای تولید درآمد در آینده استفاده می شود، اشاره داشته باشد؛ از جمله اوراق قرضه، سهام، املاک و مستغلات و.

در ادامه مقاله با انواع سرمایه گذاری و جزییات مربوط به آن آشنا می شویم.

الف) انواع سرمایه گذاری از نقطه نظر تماس با سرمایه

انواع سرمایه گذاری را از این نقطه نظر می توان به سرمایه گذاری مستقیم و غیرمستقیم تقسیم کرد که تعریف آن ها مطابق زیر می باشد:

1. سرمایه گذاری مستقیم یا شخصی

در این روش فرد به طور مستقیم اقدام به سرمایه گذاری می کند و باید تمام مراحل فرآیند سرمایه گذاری را خودش، به تنهایی انجام دهد.

2. سرمایه گذاری غیرمستقیم یا نهادی

در این روش فرد از نهادهای مالی کمک می گیرد. آن ها رابط بین او و طرح سرمایه گذاری هستند. واسطه های مالی از طریق انتشار حق مالی، همراه با تعهدشان و عرضه آن به مشارکت کنندگان، به کسب پول در بازار سرمایه می پردازند و سپس این وجوه را سرمایه گذاری می کنند.

ب) انواع متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ سرمایه گذاری از نقطه نظر افق زمانی

انواع سرمایه گذاری را از نقطه نظر افق زمانی، به طور کلی می توان به سرمایه گذاری های بلندمدت و کوتاه مدت تقسیم کرد.

در سرمایه گذاری کوتاه مدت، مدت زمان مدنظر سرمایه گذار معمولا کمتر از یک سال برای رسیدن به بازده مورد انتظار می باشد. در این نوع از انواع سرمایه گذاری، دستیابی به نقدینگی با سرعت بالایی همراه است. در مقابل، سرمایه گذاری بلندمدت، زود بازده نمی باشد. افرادی که در این نوع از سرمایه گذاری شرکت می کنند، انتظار زیادی برای بازگشت سرمایه فوری ندارند. آن ها دید استراتژیک گسترده تری دارند. این نوع سرمایه گذاری معمولا با ریسک کمتری روبرو می باشد. به علاوه، میزان سود کسب شده در این نوع از سرمایه گذاری، بیشتر است.

ج) انواع سرمایه گذاری های اقتصادی

در داخل یک کشور، رشد اقتصادی به سرمایه گذاری ها مربوط می شود. وقتیکه شرکت ها و سایر نهادها به شیوه های مناسب سرمایه گذاری در تجارت روی می آورند، به طور معمول منجر به رشد اقتصادی می شود.

به عنوان مثال، اگر یک نهاد مالی در تولید کالا مشارکت داشته باشد، ممکن است تجهیزات جدیدی را تولید یا خریداری کند که به آن امکان می دهد کالاهای بیشتری را در مدت زمان کوتاه تری تولید کند. این امر می تواند کل تولید کالای تجاری را افزایش دهد. این افزایش تولید در ترکیب با فعالیت های بسیاری از نهادهای دیگر، می تواند باعث افزایش تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور شود.

املاک و مستغلات

وقتی به سرمایه گذاری در املاک و مستغلات فکر می کنید، اولین چیزی که احتمالاً به ذهن شما می رسد، خانه و زمین است. مطمئناً، سرمایه گذاران املاک و مستغلات گزینه های دیگری هنگام انتخاب سرمایه گذاری دارند و همه آن ها اقلام فیزیکی نیستند. به عنوان مثال، خرید سهام شرکت های انبوه سازی نیز نوعی سرمایه گذاری در املاک است.

کالاهای فیزیکی

کالاها به منابع اساسی گفته می شود که ما هر روز از آن ها استفاده می کنیم. این محصولات شامل محصولات کشاورزی مانند ذرت و شکر، منابع مرتبط با انرژی مانند گاز طبیعی و نفت خام و محصولات اساسی مانند آلومینیوم و فولاد است. فلزات گرانبها مانند نقره و طلا نیز در دسته ی کالاها (فلزات) گرانبها هستند.

خرید سهام شرکت ها در بازار بورس اوراق بهادار به منظور کسب درآمد، یک سرمایه گذاری مالی محسوب می شود.

ریسک سرمایه گذاری در بازار بورس می تواند بسیار بالا باشد و کسانی که دانش آن را در این بازار دارند، می توانند با مدیریت ریسک در این بازار فعالیت کنند و بازدهی بیشتری نسبت به سایر دارایی ها بدست آورند. البته دریافت سود، منوط به کسب دانش و آموزش های لازم می باشد.

اوراق بدهی

اوراق بدهی دارایی های مالی هستند که صاحبان آن ها را به جریان پرداخت سود واگذار می کنند. برخلاف دیگر اوراق بهادار، اوراق بدهی به وام گیرنده نیاز دارد تا اصل وام گرفته شده را بازپرداخت کند. نرخ بهره برای تضمین بدهی به اعتبار قابل درک وام گیرنده بستگی دارد.

سپرده بانکی

سپرده های بانکی شامل پول هایی است که برای نگهداری در موسسات بانکی قرار می گیرد. این سپرده ها به حساب های سپرده گذاری مانند حساب های پس انداز، حساب های چک و حساب های بازار پول واریز می شود. دارنده حساب حق دارد وجوه واریز شده را برداشت کند؛ همانطور که در شرایط و ضوابط حاکم بر توافق نامه تنظیم شده است.

صندوق های سرمایه گذاری

صندوق های سرمایه گذاری متعلق به سرمایه گذاران زیادی است که برای خرید جمعی اوراق بهادار استفاده می شود؛ در حالیکه هر سرمایه گذار مالکیت و کنترل سهام خود را حفظ می کند.

ویژگی های یک صندوق سرمایه گذاری عبارت اند از:

• انتخاب گسترده تری از فرصت های سرمایه گذاری
• فراهم کردن تخصص مدیریت بیشتر و هزینه های سرمایه گذاری کمتر نسبت به آنچه سرمایه گذاران می توانند به تنهایی بدست آورند.
• انواع صندوق های سرمایه گذاری شامل صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های قابل معامله در بورس، صندوق های بازار پول و صندوق های تامینی است.

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت

درآمد ثابت به طور کلی به آن نوع از سرمایه گذاری اشاره دارد که تا زمان سررسید آن به سرمایه گذاران سود ثابت پرداخت می کند.

• سرمایه گذاران مبلغ اصلی را که سرمایه گذاری کرده اند دریافت می کنند.
• اوراق قرضه دولتی و شرکتی، متداول ترین انواع محصولات با درآمد ثابت هستند. برخلاف حقوق صاحبان سهام که ممکن است هیچ جریان نقدی به سرمایه گذاران پرداخت نکنند، می توان پرداخت ها را براساس برخی اقدامات اساسی تغییر داد. مانند نرخ بهره کوتاه مدت، پرداخت های اوراق بهادار با درآمد ثابت از قبل مشخص است.

صندوق سرمایه گذاری در سهام

در واقع این صندوق ها درصد مشخصی از دارایی خود را به سهام شرکت های بورسی و مابقی را به اوراق مشارکت اختصاص می دهند. به این ترتیب ریسک بالاتری به نسبت صندوق های درآمد ثابت دارد و همچنین احتمال بازدهی بیشتر نیز وجود دارد.

صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)

صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله در بورس را می توان یک دارایی در سبد دارایی هر سرمایه گذار (از مدیران مالی تا یک سرمایه گذار مبتدی که تازه کار خود را شروع کرده‌ است) یاد کرد. همچنین ETF را می‌توان همانند سهام در طول یک روز معاملاتی، معامله کرد.

طرح و برنامه مالی سرمایه گذاری

یک طرح سرمایه گذاری بخشی از یک برنامه مالی جامع است که یک استراتژی سرمایه گذاری را ترسیم می کند تا به شما کمک کند اهداف بلندمدت و کوتاه مدت خود مانند بازنشستگی یا خرید خانه را با در نظر گرفتن موارد زیر برآورده کنید:

• تحمل ریسک
• متنوع سازی و تخصیص دارایی

برنامه های سرمایه گذاری به طور معمول برای کمک به شما در تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری در سهام، اوراق قرضه، پول نقد و املاک و مستغلات، جهت به حداکثر رساندن بازده، طراحی می شوند.

آن ها همچنین به شما کمک می کنند تا از بین طیف وسیعی از انواع سرمایه گذاری های موجود، از جمله سرمایه گذاری های داخل برنامه بازنشستگی تحت حمایت شرکت، یکی را انتخاب کنید.

اهداف سرمایه گذاری

اگر می خواهید یک سرمایه گذار موفق باشید، بیش از همه یک سوال وجود دارد که باید به آن پاسخ دهید و سوال مذکور این است که" چرا من این کار را می کنم؟"

آیا می توانید هر کدام از اهداف فعلی خود را در زیر مشاهده کنید؟

• خرید خانه
• آینده فرزندان
• ذخیره برای موارد اضطراری
• بازنشستگی
• رشد خانواده
• ازدواج كردن
• یک تغییر شغلی
• شروع کار
• تعطیلات شغلی
• .

همه افراد برای سرمایه گذاری به دلیل نیاز دارند. اگر هنگام تنظیم سرمایه گذاری هدف مشخصی در ذهن ندارید، موفق نخواهید شد. دلیل سرمایه گذاری اولین قدم در راه رشد شماست.

جمع بندی

در این مقاله با انواع سرمایه گذاری آشنا شدیم و سرمایه گذاری را از نقطه نظرهای مختلف مانند افق زمانی و یا اقلام سرمایه گذاری می توان به روش های مختلف تقسیم بندی کرد که در اینجا به تعدادی از آن ها اشاره شد. همچنین برای داشتن یک سرمایه گذاری موفق همیشه باید هدف خود را از سرمایه گذاری مشخص کنید. این امر به انتخاب نوع سرمایه گذاری و استراتژی شما بسیار کمک خواهد کرد.